مناجاتی از آثار حضرت بهاءالله با صوتی روح نواز
الها معبودا ملكا مقصودا
به چه لسان تو را شكر نمايم، غافل بودم آگاهم فرمودی، مُعرِض بودم بر اقبالْ تأييد نمودی، مُرده بودم از آبِ حياتْ زندگى بخشيدی، پژمرده بودم از كوثر بيان كه از قلم رحمٰن جارى شده تازگى عطا كردی، پروردگارا وجودِ كُلّ از جُودت موجود. از بَحر كرمت محروم مفرما و از درياى رحمتت منع مكن. در هر حال توفيق و تأييد ميطلبم و از سماءِ فضلْ بخششِ قديمت را سائلم. توئى مالكِ عطا و سلطان ملكوتِ بقا.
توصيف کتاب اقدس به قلم حضرت ولى امراللّه
توصيف کتاب اقدس به قلم حضرت ولىّ امراللّه
ترجمه از ﴿گاد پاسز بای﴾
آفتاب بینش (۱) – معرفی کتاب مستطاب اقدس
در این جلسه به معرفی امّالکتاب آئین بهائی خواهیم پرداخت؛ کتاب مستطاب اقدس از آثار حضرت بهاءالله.
مفاهیم مختلف مشرق الاذکار
«واژۀ مشرقالأذکار در آثار بهائی برای توصیف مفاهیم مختلفی به کار رفته است از قبیل گردهمایی برای دعا و مناجات در سحرگاهان، ساختمانی که در آن آیات الهی با لحن خوش تلاوت میگردد، مؤسّسۀ کامل مشرقالأذکار با ملحقات آن، و بنیان مرکزی آن مؤسّسه که غالباً عبادتگاه یا معبد خوانده میشود.
مفهوم «مظهر ظهور الهی» در دیانت بهائی
مَظهر، به معنای محلّ ظهور است و ظهور، به معنی آشکار شدن، یا نشان دادن چیزی که پنهان بوده، می باشد. مظاهر ظهور الهی همان پیامبران و وجودات مقدّسی هستند که برای نوع بشر نصایح و اراده الهی را آشکار می نمایند. ما را هدایت می کنند تا بتوانیم در مسیر خواست و رضای الهی قدم برداریم. ما می توانیم با پیروی از ایشان نمونه انسانی که شایسته بندگی حق تعالی است، باشیم.
مناجات حضرت ولی امرالله
هوالله
يا رَبَّنا الأَعْلَى نَسْأَلُكَ بِحَقِّ دَمِكَ المَرْشُوشِ عَلَى التُّرابِ بِأَنْ تَجِبَ دُعاءَنَا وَتَحْفَظَنَا فِي صَوْنِ حِمايَتِكَ وَكلاءَتِكَ وَتُمْطِرَ عَلَيْنا سَحَابَ جُودِكَ وَإِحْسانِكَ وَتُؤَيِّدَنا وَتُوَفِّقَنا عَلَى السُّلُوكِ فِي سَبِيلِكَ وَالتَّمَسُّكِ بِحَبْلِ وَلائِكَ وَإِثْباتِ حُجَّتِكَ وَانْتِشَارِ آثارِكَ وَدَفْعِ شَرِّ أَعْدَائِكَ وَالتَّخَلُّقِ بِأَخْلاقِكَ وَإِعْلانِ أَمْرِ مَحْبُوبِكَ الأَبْهى الَّذِي فَدَيْتَ نَفْسَكَ فِي سَبِيلِهِ وَما تَمَنَّيْتَ إِلاَّ القَتْلَ فِي مَحَبَّتِهِ، أَغِثْنا يا مَحْبُوبَنا الأَعْلَى وَاشْدُدْ أُزُورَنا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنا وَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا، وَأَطْلِقْ أَلْسِنَتَنا بِمَحَامِدِكَ وَنُعُوتِكَ، وَكَلِّلْ أَعْمَالَنَا وَمَجْهُودَاتِنا بإِكْلِيلِ قَبُولِكَ وَرِضَائِكَ وَاجْعَلْ خَاتِمَةَ حَياتِنا ما قَدَّرْتَهُ لِلْمُخْلِصِينَ مِنْ بَرِيَّتِكَ وَأَجِرْنا فِي جِوارِ رَحْمَتِكَ وَأَدْخِلْنا فِي فَضاءِ أَنْوارِ قُرْبِكَ وَاحْشُرْنا مَعَ المُقَرَّبِينَ مِنْ أَحِبَّتِكَ وَقَدِّرْ لَنَا الوُفُودَ عَلَيْكَ وَرَنِّحْنَا بِصَهْباءِ لِقَائِكَ وَأَخْلِدْنا فِي حَدَائِقِ قُدْسِكَ وَارْزُقْنَا كُلَّ خَيْرٍ قَدَّرْتَهُ فِي مَلَكُوتِكَ يا مُغِيثَ العالَمِينَ.
مناجات حضرت ولی امرالله
هوالله
يا رَبَّنا الأَعْلَى نَسْأَلُكَ بِحَقِّ دَمِكَ المَرْشُوشِ عَلَى التُّرابِ بِأَنْ تَجِبَ دُعاءَنَا وَتَحْفَظَنَا فِي صَوْنِ حِمايَتِكَ وَكلاءَتِكَ وَتُمْطِرَ عَلَيْنا سَحَابَ جُودِكَ وَإِحْسانِكَ وَتُؤَيِّدَنا وَتُوَفِّقَنا عَلَى السُّلُوكِ فِي سَبِيلِكَ وَالتَّمَسُّكِ بِحَبْلِ وَلائِكَ وَإِثْباتِ حُجَّتِكَ وَانْتِشَارِ آثارِكَ وَدَفْعِ شَرِّ أَعْدَائِكَ وَالتَّخَلُّقِ بِأَخْلاقِكَ وَإِعْلانِ أَمْرِ مَحْبُوبِكَ الأَبْهى الَّذِي فَدَيْتَ نَفْسَكَ فِي سَبِيلِهِ وَما تَمَنَّيْتَ إِلاَّ القَتْلَ فِي مَحَبَّتِهِ، أَغِثْنا يا مَحْبُوبَنا الأَعْلَى وَاشْدُدْ أُزُورَنا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنا وَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا، وَأَطْلِقْ أَلْسِنَتَنا بِمَحَامِدِكَ وَنُعُوتِكَ، وَكَلِّلْ أَعْمَالَنَا وَمَجْهُودَاتِنا بإِكْلِيلِ قَبُولِكَ وَرِضَائِكَ وَاجْعَلْ خَاتِمَةَ حَياتِنا ما قَدَّرْتَهُ لِلْمُخْلِصِينَ مِنْ بَرِيَّتِكَ وَأَجِرْنا فِي جِوارِ رَحْمَتِكَ وَأَدْخِلْنا فِي فَضاءِ أَنْوارِ قُرْبِكَ وَاحْشُرْنا مَعَ المُقَرَّبِينَ مِنْ أَحِبَّتِكَ وَقَدِّرْ لَنَا الوُفُودَ عَلَيْكَ وَرَنِّحْنَا بِصَهْباءِ لِقَائِكَ وَأَخْلِدْنا فِي حَدَائِقِ قُدْسِكَ وَارْزُقْنَا كُلَّ خَيْرٍ قَدَّرْتَهُ فِي مَلَكُوتِكَ يا مُغِيثَ العالَمِينَ.
عاقبت ظالمان
امّا صاحبان مناصب و اشخاص مسئولی که علیه نقطه بیان و یا اصحاب ایشان قیام کردند، کلّ به مجازت های سخت و سرنوشت های شُوم در همین عالَم مبتلا شدند. از جمله:
پیش درآمدی بر تاریخ آئین بهائی
تاریخ دیانت بهائی از شب ۲۳ می سال ۱۸۴۴ میلادی (برابر با پنجم جمادیُ الاولی ۱۲۶۰ ه. ق.) در شهر شیراز رقم زده می شود؛ زمانی که هزار سال کامل از شهادت امام حسن عسگری گذشته است. آنجا که سیّد علی محمّد شیرازی ادّعا نمود قائم موعود، اوست و آئین جدیدی را به ارمغان آورده است. خود را باب نامید و ملاحسین بُشرویهای که آن شب افتخار یافت اول مؤمن به ایشان باشد بابُالباب شد. بدین طریق با ظهور حضرت باب، وعدهی حق دربارهی آمدن فرستادهی جدیدش و ادامهی هدایت بشر تحقّق یافت.
«مادامی که این اطفال در کنارت هستند، تا میتوانی دوستشان بدار.»
«مادامی که این اطفال در کنارت هستند، تا میتوانی دوستشان بدار. خود را فراموش کن و به ایشان خدمت نما. شفقت فراوان خود را از آنها دریغ مدار. مادام که این موهبت با توست، قدرش را بدان و نگذار هیچ یک از رفتار کودکانه آنها بدون قدردانی بماند.
این شادمانی که اکنون در دسترس تو است، مدت زیادی نخواهد ماند. این دستان کوچکی که در دست تو آشیانه دارند، در حالی که در آفتاب قدم میزنی همیشه با تو نخواهد بود.
مناجات اطفال
بچه های مهربون روزتون بخیر.
👧👦🏻👱🏻♀️👦👩🏾🦱
امیدوارم حالتون خوب باشه
🌺🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺