نقطه سر خطّ: انتخاب دوست” ، “خشونت” و “دوربین های محسوس و جریمه های نامحسوس”سه یادداشت طنز از وبسایت تقریباً تازه تأسیس چیزنا دات آی آر
https://s3-eu-west-1.amazonaws.com/dbankrcv1/2015/NoghtehSarKhat102915a_24k.mp3
يادداشت «تأمّلي بر غفلت هايمان؟» يادداشتي تأمل برانگيز از آيت الله عبدالحميد معصومي تهراني كه از ما ميخواهد در برخورد با موضوعات انساني كمي عميق تر بي انديشيم.
نقطه سر خط امروز : «چرا كه آنها رودند» و «سهميه ي صندلي، غذا، خوشبختي» / دو يادداشت جالب كه اوّلي تحليلي است خودماني امّا دقيق از «مردم» و دومي نگاهي است تازه به شباهتهاي صندلي بازي و زندگي!
نقطه سر خط :يادداشت «سواد تصنّعي: آيا در عصر اينترنت با سوادتر شده ايم؟»؛ يادداشتي از نيويورك تايمز كه به ما نشان ميدهد «ما به شکلی خطرناک به نوعی تقلید از دانایی نزدیک می‌شویم که در واقع الگوی جدیدی از نادانی است.»
نقطه سر خط امروز : يادداشت «كيك شكلاتي»؛ يادداشتي جالب و شنيدني با لحني صميمي و خودماني كه از آنچه «دل»مان ميخواهد سخن ميگويد و از اهميت «دل كندن» به موقع حرف ميزند.
نقطه سر خط این هفته : بخش اوّل یادداشت ” مهمترین مشکل کشور چیست ؟ ”
نقطه سر خط امروز :بخش دوم یادداشت «مهمترین مشکل کشور چیست؟»؛ در بخش پایانی این یادداشت به دنبال پاسخ این پرسش هستیم که «علت‌العلل ناکارآمدی ایران در کدام عنصر و عامل قابل جستجوست؟»
نقطه سر خط : قصّه ی «دختر تهرانی و ماجراهایی که در کرمان آفرید»؛ یک قصّه ی تلخ و شیرین پر از نوستالژی با حس و حال عاشقانه و لحنی تقریباً طنزآمیز از زبان یک دختر کرمانی.
برنامه نقطه سرخط امروز :
بخش اول یادداشت «به پسرک»، که در واقع نامه ی سرگشاده ای است خطاب به پسرکی تازه متولد شده؛ حاوی پندهایی درباره ی زندگی.
نقطه سر خط امرزو بخش دوم یادداشت «به پسرک»، که در واقع نامه ی سرگشاده ای است خطاب به پسرکی تازه متولد شده؛ حاوی پندهایی درباره ی زندگی.
نقطه سر خط : زندگی به شکل گریز ناپذیری سخته. امّا چیزهای خوب و دلنشین هم کم نیست؛ هر وقت توی چاه غم فرو می رفتی، می تونی مثل «طناب» بهشون چنگ بندازی و بیای بیرون. یادداشت «طنابها» به این موضوع میپردازه.
بخش اوّل یادداشت «گوشی هوشمند کالای معرّف عصر ما است». این یادداشت مفصل که خلاصه ای از آن را در دو هفته مرور میکنیم
بخش دوم و پایانی یادداشت «گوشی هوشمند کالای معرّف عصر ما است»
یادداشت طنزآمیز «من در زندگی هیچوقت “آدم” بودن را احساس نکردم»… که با زبان طنز شاید به ما یادآوری میکنه که کمی مراقب حرف زدن و انتخاب واژههایمان باشیم.
یادداشت «تهران جلس غم دارد». یادداشتی که به بهانه ی درگذشت حبیب، به غم غربت و دوری از وطن خواننده های ایرانی ساکن لس آنجلس میپردازد.
یادداشت «من یک مادر هستم» نوشته ی آنالی اکبری به مناسبت هفته جهانی شیر مادر؛ تقدیم به همه مادران عزیز و دوست داشتنی.
«فرش قرمز دیرهنگام»؛ یادداشتی از کیومرث مرزبان که ضمن پرداختن به نحوه ی بزرگداشت عباس کیارستمی پس از درگذشتش
«بیچاره ادب»؛ یادداشتی از نوید توکّلی که میکوشد هشدار دهد ادب و اخلاق را با منافع شخصی خودمان تنظیم نکنیم
در نقطه سرخط امروز به سه دلنوشته کوتاه و تاثیرگذار خواهیم پرداخت که از عشق و دوستی و دلتنگی و دیگر احساسات تلخ و شیرین انسانی حکایت دارند.
«و اما ترس آخر»؛ دلنوشته ای سرشار از احساسات عمیقی چون عشق و دلتنگی و ترس و…. و شاید تلنگری جدی به همه ما تا کمی مراقب قلب و احساس اطرافیان و عزیزانمان باشیم.
یادداشت «درس‌هایی که باید از تکرارِ شکست بگیریم»؛ از سهند ایرانمهر با نگاهی به رقابتهای المپیک و حواشی آن
سه یادداشت با مضمون و محتوای جامعه شناختی از دکتر فردین علیخواه که در یادداشتهای خودش قصد دارد «به دور از قلمبه سلمبه گویی، درباره ی جامعه ی ایرانی» حرف بزند.
«نسل کوله پشتی»؛ یادداشتی تأمّل برانگیز از حسام الدین مقامی کیا، که از بی ثباتی ها و بی مرامی ها گلایه دارد و می تواند تلنگری باشد برای همه ی ما.