حضرت بهاءالله می‌فرمایند:
«مشورت بر آگاهی بیفزاید و ظن و گمان را به یقین تبدیل نماید. اوست سراج نورانی در عالم ظلمانی؛ راه نماید و هدایت کند. از برای هر امری مقام کمال و بلوغ بوده و خواهد بود، بلوغ و ظهورِ خِرَد به مشورت ظاهر.»
مائده آسمانی، ج ۸، ص ۶۰
“در هر مسئله ای تحرّی حقیقت کنید نه اصرار در رأی زیرا… منجر به منازعه و مخاصمه گردد و حقیقت مستور ماند”
امر و خلق، ج 3، ص ۴۰۹
” حین عقد مجلس، هر یک به کمال حرّیت، رأی خویش را بیان و کشف برهان نماید. اگر دیگری مقاومت می کند او ابداً مکدّر نشود. زیرا تا بحث در مسائل نگردد رأی موافق معلوم نشود و بارقۀ حقیقت، شعاع ساطع از تصادم افکار است.”
مکاتیب حضرت عبدالبهاء، ج4، ص ۱۵۳-۱۵۲
“آموختن فن مشورت و اجرای نحوۀ صحیح آن کار آسانی نیست زیرا مستلزم ترک منافع شخصی و ابتعاد از تمایلات نفسانی و مجاهدت در پرورش روح و ابراز صراحت لهجه و آزادی فکر و نیز رعایت ادب و نزاکت و سعۀ فکر و احترام و تسلیم قلبی نسبت به تصمیم اکثریّت می باشد. در این زمینه سزاوار است جوانان بهائی، از خود لیاقت، کفایت و قدرت و اتحاد کلمه که خود منبعث از مشورت صحیح است، نشان دهند و از طرف دیگر از حرکات و شئون سخیفه از قبیل جانبداری و تبانی و مجادله در قول و تشبّثات خفیّه و اقدامات یک طرفه که از خصوصیات و لوازم این عصر پر انقلاب است، عملاً احتراز نمایند.”
پیام بیت العدل اعظم، ۱۲۳ بدیع