ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎﺀ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ:
ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻔﯿﺪ ﻭ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻭ ﻻﯾﻖ ﺷﺌﻮﻥ ﺍﯾﻤﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ﻣﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﺷﺎﺋﺒﻪ ﺭﯾﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﺍﻻ ﺍﮔﺮ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭﯼ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﻣﻠﺤﻮﻅ ﺷﻮﺩ، ﻭﻟﻮ ﺁﻥ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻓﯽ ﺣﺪ ﺫﺍﺗﻪ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻭ ﻣﻘﺪﺱ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎﺭﯼ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺭﯾﺎﮐﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﯽ ﺳﺒﯿﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻧﻪ ﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺗﺄﺛﯿﺮﯼ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ … ﻓﯿﻀﺎﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﺎﺋﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﻋﺎﺻﯽ ﻭ ﻣﻄﯿﻊ ﯾﮑﺴﺎﻥ ﻧﺎﺯﻝ، ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺁﯾﺖ ﺍﯾﻦ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﯾﺰﺵ ﻭ ﻋﻄﺎ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻗﯿﺪﯼ ﻭ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺷﺮﻃﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺸﻮﯾﺪ ﻭﻟﻮ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻗﯿﺪ ﻫﻢ ﻟﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ … ﺷﻤﺎ ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﯽ ﺭﯾﺎ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ …
خاطرات نه ساله عکّا – ص ۲۰۱
ناشر: مؤسسه عصر جدید (۲۰۰۳م)
خاطرات نه ساله عکّا – ص ۳۶۸
ناشر : Kalimat Press-(۱۹۸۳م)
(موجود در سایت رسمی کتابخانه دیانت بهائی)