عفّت و عصمت در دیانت بهائی
عفّت و عصمت از مهم ترین فضائل اخلاقی و احکام الهی است که هم بر مردان و هم زنان فرض و واجب شده است. البته دیانت بهائی، تمسّک به عفت و پاکدامنی را تنها در ظاهر اشخاص نمی داند به طوری که بهائیان به حجاب به صورتی که در بین معتقدان به سایر ادیان دیگر به خصوص دیانت اسلام وجود دارد، اعتقادی ندارند.
ما چه هستيم و هدف ما كدام است؟
دليل وجود ما روی اين كره زمين چيست؟ مقصود از زندگی ما در این دنیا كدام است؟ در طول قرنها، اين سؤالات زمينۀ تفكّر و تعمّق بسياری از فلاسفه و نیز رهبران دینی بوده است.
ﻋﺪاﻟﺖ
ﺑﻬﺎءالله ﺑﺴﻴﺎر تأکید می کند ﻛﻪ ﻋﺪاﻟﺖ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮑﯽ از ﻣﻨﺶ ﻫﺎ و خصوصیات اﻧﺴﺎﻧﯽ در ﺧﻮد ﭘﺮورش دﻫﯿﻢ و قابلیت و ﺗﻮاﻧﺎیی ﻣﺎ برای رﻋﺎﻳﺖ اﻧﺼﺎف و ﻋﺪاﻟﺖ درﺳﻨﺠﯿﺪن اوﺿﺎع و در رﻓﺘﺎرﻣﺎن ﺑﺎ دﻳﮕﺮان را “اوّلِ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ” می خواند، زﻳﺮا “ﺟﻤﻴﻊ اﻣﻮر ﻣﻨﻮط به آن” اﺳﺖ.
ﻣﺤﺒّﺖ
ﻧﻮع ﺑﺸﺮ اﺳﺘﻌﺪاد زیادی در ﻣﺤﺒّﺖ ورزﻳﺪن دارد. ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺑﯿﺎن ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء “در عالم ﺟﺴﻤﺎنی وﺳﺎﺋﻂ و رواﺑﻂ ﻣﺤﺒّﺖ ﻣﺸﻬﻮد اﺳﺖ … از ﺟﻤﻠﻪ وﺳﺎﺋﻂ محبّت در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺎدی ارتباط ﻋﺎﺋﻠﻪ ایست …روابط وطنی است … رواﺑﻂ ﺟﻨﺴﯽ [ﻧﮋادی] اﺳﺖ …رواﺑﻂ اتّحاد و وﺣﺪت ﻣﻨﺎﻓﻌﺴﺖ … وﺣﺪت سیاسی اﺳﺖ…” و ﻫﺸﺪار ﻣﯽ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮ و دوام اﻳﻦ رواﺑﻂ ﻣﺎدی برای اﺑﺮاز ﻣﺤﺒّﺖ ﻣﺤﺪود اﺳﺖ و در واﻗﻊ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺮت ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد:
اﻣﺎﻧﺖ و ﺻﺪاﻗﺖ
اﻣﺎﻧﺖ اﺳﺎس کلّ ﺣﻴﺎت اجتماعی اﻧﺴﺎن است و در آﺛﺎر ﺑﻬﺎءالله ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴّﺖ زیادی اﺳﺖ زﻳﺮا “ﻗﻮام ﻫﺮ اﻣﺮی از اﻣﻮر به او منوط بوده و هست.
اختیار یا اجبار
با توجه به گسترده بودن مفاهیم مطروحه در باب اجبار و اختیار ، نظر در این مجال به احکام دینی و خاصا بر مفهوم حجاب است .
امانت یا خیانت
امانت و درستکاری صفتی لازم برای بقا و دوام حیات انسانی و استحکام مبانی جامعه بشری است .”امانت، باب اعظم است از برای راحت و اطمینان خلق. قوام هر امری از امور به او منوط بوده و هست. عوالم عزت و رفعت و ثروت به نور آن، روشن و منیر.”
وصیت به ادب
شما رابه ادب وصیت می نمایم و اوست در مقام اول سید اخلاق.طوبی از برای نفسی که به نور ادب منور و به طراز راستی مزین گشت
حضرت بهاءالله
تنزیه و تقدیس
تعالیم بهائی آن نوع زندگی را كه بر مبنای خودمحوری و لذّت جوئی باشد تقبيح می کنند، زيرا به سعادت بشری منجر نمیشود.
اعمال نه اقوال
آثار بهائی تأكيد دارد كه حاصل كوششهای ما در کسب کمالات معنوی بايد در اخلاق و اعمال ما مشاهده شود. بهاءالله از پيروان خود ميخواهد كه اعمال را منطبق با اقوال سازند: “بأعمال خود را بياراييد نه بأقوال.”
ﺧﺪﻣﺖ
از ﺻﻔﺎت مهم اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺗﻤﺎﻳﻞ و توانایی ﺧﺪمت ﺑﻪ دﻳﮕﺮان اﺳﺖ. این صفت نفوسی را ﻛﻪ واقعاً ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ارﺗﻘﺎء وﻳﮋﮔﯽ ﻫﺎی روﺣﺎﻧﯽ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ از دﻳﮕﺮان ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻣﯽ ﺳﺎزد.