حضرت بهاءالله ميفرمايند :
“اگر نفسی قطره ای از بحر محبّت بياشامد و يا برشحه ای از بحر انقطاع فائز شود جميع عالَم را شِبه يک کف تراب مشاهده نمايد و آنچه در آسمانها و زمين است او را از سبيل دوست منع ننمايد.”
آثار قلم اعلی، جلد ۷، ص ۲۲۴
حضرت عبدالبهاء ميفرمايند:
امرالله از قوای ملكی و امور دنیوی مقدّس است و از جمله تعاليم الهيّه به نفوس امانت و انقطاع و تقديس است پس اگر كسی را ديدی كه نظر به مال و طمع در اموال ناس دارد بدان كه او از اهل بهاء نيست. اهل بهاء كسانی هستند که اگر به وادی ذَهب و فضّه رسند چون برق درگذرند و ابداً اعتنا ننمايند.
مائده آسمانی ج ٥ ص ۳۵