توکل و اعتماد به اراده و مشیّت الهی

از حق جلّ جلاله آنچه ظاهر میشود از مقتضیات حکمت بالغه بوده و هست و اگر کسی تفویض نماید و توکّل کند آنچه مصلحت او ات ظاهر شود.

حضرت بهالله

جلَّ جَلالُهُ : عظیم و جلیل است کبریاء و زیبائی او
مقتضیات : جمع مقتضی – شایسته – لازمه
حکمت : خرد و بینش
بالغه : رسا – رسیده – نافذه
تفویض : واگذار کردن
و نیز میفرمایند :
انسان خود بر خیر و نفع خود آگاه نه . … بسا میشود انسان امری را که به نظرش پسندیده است از حق جل جلاله مسالت مینماید و بعد کمال ضُر از او حاصل ، لذا قلم اعلی مقام توکل و تفویض را القاء فرمود .
و حضرت عبدالبهاء میفرمایند :
توکل و اعتماد به اراده و مشیّت الهی انسان را به جائی رساند که با وجود سعی و اهتمام در امور آرزوئی جز آنچه واقع میشود ندارد و خواهشی غیر از آنچه پیش می آید ننماید در آن حالت جمیع امور را موافق میل و اراده خود بیند و مروّج عزت و آسایش خویش شمارد جز اطمینان اضطرابی نیابد و غیر از صلح و صفا جنگ و جفائی نجوید چنین سروری دائمی است .

کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01