حضرت عبدالبهاء می فرمایند:
“مايلم که شما ممتاز باشيد. فرد بهائی بايد ممتاز از ساير نفوس انسانی باشد. امّا اين امتياز نبايد منوط به ثروت و مکنت باشد ـ که آنان از سايرين ثروتمندتر باشند. تفوّق و امتياز مالی برای شما آرزو نمی‌کنم. آنچه برای شما می‌خواهم امتيازی عادّی نيست، علمی، تجاری، و صنعتی نيست. من می‌خواهم به لحاظ روحانی ممتاز باشيد ـ يعنی در اخلاق حسنه برجسته و ممتاز باشيد، در محبّةالله سرآمد ديگران گرديد، در محبّت به عالم انسانی ممتاز گرديد، در اتّحاد و اتّفاق، در محبّت و عدالت سرآمد اقران شويد. مختصر آن که، شما بايد در جميع فضائل عالم انسانی، اعم از ايمان و استقامت، اعمال نوع‌دوستانه و خدمت به عالم انسان، محبّت به کلّيّه نفوس ، و اتّحاد و اتّفاق با جميع خلق، ازالۀ تعصّبات و ترویج صلح عمومی ممتاز و نمونه گرديد. و بالاخره، شما بايد در نورانيت آسمانی و اکتساب فيوضات ربّانی مشار بالبنان گرديد. من چنين منقبتی را برای شما طالبم و اين بايد وجه امتياز در ميان شما باشد.” – خطابه 15 ژوئن 1912
به خانواده نگاه نو بپیوندید: @Rethinking