تواضع و فروتنی و به کلامی دیگر خضوع و خشوع ، در دو ساحت معنا پیدا می کند: تواضع در برابر خداوند و تواضع در برابر خلق.
خضوع و خشوع در برابر پرودگار عالمیان که ناشی از درک عظمت و قدرت بی پایان حضرت حق و ضعف و ناتوانی خلق در برابر اراده ی او است و میتواند منجر به ظهور صفاتی چون تسلیم و رضا و توکل در فرد شود چون ایمان دارد آنچه واقع میشود اراده ی ذات خداوندی که قادر مطلق است میباشد پس سر تواضع و تعظیم بر آستانش فرود می آورد و خضوع و خشوع در مناجاتش به درگاه الهی جلوه گر میشود.
” ای بنده الهي ، بزرگواری در عبوديّت جليل اکبر است نه سلطنت خاور و باختر ، نفوس مقدّسه همواره تمنّای بندگي آستان نمايند و بندگي حقّ در عبوديّت ياران . بايد انسان جوهر خضوع شود و حقيقت خشوع ، فاني محض گردد و فارغ از هر مرض تا آنکه سزاوار عبوديّت درگه پروردگار شود .”
دومین جلوه گاه خضوع و خشوع میان فرد است با افراد دیگر یعنی آن زمانی که ما خود را برتر از دیگری دانیم لحظه ی سقوط ما رسیده است .داستان پدر و پسر را به خاطر بياوريد آنها مشغول دعا بودند در حاليکه سائرين مشغول صحبت بودند و ادني توجّهي نمي کردند .پسر به پدر گفت:پدر آيا ما بهتر از آنها نيستيم؟پدر گفت:تا وقتي که اين حرف را نزده بودی ،بهتر بوديم.
حفظ فروتنی زمانی که ما به جایگاه و مقامی میرسیم بزرگترین امتحان و محک صحت ذات ما است. “عبوديّت ابرار عين سلطنت و اقتدار است و الّا هر قدرتي ضعفست و هر قوّتي ناتواني محض . تا تواني در مقام تبتّل و تضرّع و ابتهال و عجز و نياز استقامت و استقرار نما تا پرتو قدرت از شمس حقيقت در آئينه سينه اشراق نمايد”
” خاضع و خاشع باشيد زيرا انسان تا خود را نيک نميداند بلکه خويش را عاجز ميبيند و قاصر ميداند رو به ترقّي و علوّ است ولي بمحض اينکه خود را خوب دانست و گفت من کامل هستم غرور و دُنوّ حاصل نمايد “
“ای برادران با یکدیگر مدارا نمایید و از دنیا دل بردارید به عزت افتخار ننمایید و از ذلت ننگ ندارید، قسم به جمالم که کل را از تراب خلق نمودم و البته به خاک راجع فرمایم.”
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01