پدرام عطوفی
12/30/2019
درود بر شما دوست عزیز و بزرگوار که اینقدر دقیق وارد جزئیات مطلب شده اید و در جستجوی پاسخی علمی و منطقی برای عدم عضویت زنان در بیت العدل اعظم میباشید.
حضور انسان های اندیشمند و بزرگواری چون شما که بدون تعصب و کینه و بغض در جستجوی پاسخ برای سوالات خود هستند نشان دهندهٔ اینست که قرن، قرن انوار است و بشر در حال جدا شدن از قید و بند اوهامات و تقلید کورکورانه.
در مجموع با شما موافق هستم که میتوان با قرار دادن تبصره هایی همانطور که شما اشاره فرمودید مقدمات حضور زنان در بیت العدل اعظم الهی را فراهم نمود. ولی این امر مستلزم آنست که در حکم الهی دست برده و آنرا بنا به میل خود تغییر دهیم.
نگاهی به تاریخ ادیان ابراهیمی بیندازیم. علت بوجود آمدن صدها فرقه در دیانت مسیحی و اسلام چه بود؟ آیا غیر ازین بود که هر عالمی که از راه رسید به میل خودش در کتاب آسمانی دست برد و تغییراتی که بنظرش مناسب بود بوجود آورد و پیروانی را به دور خودش جمع نمود؟ همین حکم حجاب اجباری در قرآن وجود ندارد و علمای اسلامی بمرور زمان آنرا جزو احکام اسلامی نمودند و یا حکم اعدام مرتد در قرآن وجود ندارد و علمای متعصب آنرا به دین اسلام اضافه نمودند. بطور کلی اگر بدیدهٔ بصیرت بنگریم چیزی از اسلام حقیقی و یا دیانت مسیحی حقیقی باقی نمانده. هزاران عالم مسلمان و کلیساهای مختلف در سطح جهان دست در کتاب مقدس و قرآن برده اند و با فکر و صلاحدید خود تغییراتی بوجود آوردند تا بتوانند احکام کتب الهی خود را با شرایط زمان سازگار نمایند. نتیجهٔ کار چه شد؟ آیا توانستند مشکلات بشر را حل نمایند؟ آیا جز اختلاف و دودستگی و جنگ و جدال و فاصله گرفتن قلوب از یکدیگر نتیجهٔ دیگری عایدشان شد؟ آیا توانستند صلح و آرامش و دوستی را برای جهانیان به ارمغان آورند؟
در اینجا این نتیجه را میتوانیم بگیریم که هر موقع بشر در کلام الهی دست برد جز ضرر و زیان چیزی عایدش نشد و جز بر هم زدن اتحاد بین پیروان، کار دیگری صورت نپذیرفت. در دیانت بهائی چنین امری صورت نپذیرفته است. قوهٔ عهد و میثاق در دیانت بهائی آنقدر عظیم بود که اجازهٔ چنین امری به پیروان داده نشد. حدود هشت میلیون بهائی در سراسر عالم در نهایت صلح و آرامش و اتحاد در کنار هم زندگی میکنند. چگونه چنین امری امکان پذیر است؟
در اینجاست که وارد مقولهٔ تربیت روحانی در دیانت بهائی میشویم. حضرت بهاءالله ظهور فرمودند و با تعالیم جدید که پروردگار یکتا برای این دورهٔ بشر آورده بود، انسان هایی را تربیت فرمودند که در تاریخ بشریت بینظیر و مثیل بوده است.
حضرت بهاءالله میفرمایند: “این حزب از خلیج اسماء گذشته اند و در شاطی بحر انقطاع خرگاه برافراشته اند. این حزب صد هزار جان رایگان نثار نمایند و بما اراده الاعداء تکلّم ننمايند بارادة اللّه متمسّکند و از ما عند القوم فارغ و آزاد، سَر دادند و کلمهٔ نالائقه نگفتند.”
حضرت بهاءالله در این بیان مبارک میفرمایند که بهائیان دنبال اسم و رسم و مقام و شهرت نیستند بلکه از تمام عالم منقطع گشته اند. صد هزار جان را فدا نمایند ولی به آنچه خلاف ارادهٔ الهی است تکلم ننمایند.
حضرت عبدالبهاء مثل اعلای دیانت بهائی درس عبودیت و بندگی را با زندگی خود به نمایش گذاشتند و حضرت شوقی افندی ولی محبوب امرالله درس فداکاری و استقامت در راه امر الهی را به منصهٔ ظهور رساندند.
در اینجا پی به رمز موفقیت دیانت بهائی میبریم و اینکه چرا این دیانت دستخوش فرقه فرقه شدن نگشته است. طاهره ها، میس مارثاروت ها، ماریون جک ها در حال حاضر در این دور هم در صف اول در حال خدمت به عالم انسانی هستند ولی چرا شکایت و اعتراض نمی نمایند برای اینکه عضو بیت العدل شوند؟ علت را باید در تربیت روحانی حضرت بهاءالله جستجو نمود. حضرت بهاءالله با ظهورشان خلق بدیعی را آفریدند. انسان هایی را تربیت نمودند که هزار جان را تقدیم درگاه الهی مینمایند و هدفشان از زندگی جز خدمت به نوع بشر و تلاش برای رسیدن به وحدت عالم انسانی چیز دیگری نمیباشد.
تمام این موارد را خدمتتان توضیح دادم تا بگویم خیالتان از داخل جامعهٔ بهائی راحت باشد، به هیچ وجه من الوجوه این امور جزئی سبب بوجود آمدن اختلاف بین بهائیان نخواهد گشت. حضرت عبدالبهاء میفرمایند که اگر دین سبب اختلاف شود، بی دینی بهتر است. با همین بیان مبارک، حضرت عبدالبهاء تکلیف همهٔ بهائیان را روشن نمودند. هیچ امری نمیتواند باعث شود که اختلافی در داخل جامعهٔ بهائی بین پیروان این دیانت حاصل شود. چون پیروان این دیانت از صد هزار جان گذشته اند و تاج عبودیت و بندگی را بر سر نهاده با استقامت و فداکاری بینظیر قیام به خدمت به عالم انسانی نموده اند.
غیر بهائیان هم اگر طالب خدمت به عالم انسانی هستند میتوانند وارد میدان شوند در غیر اینصورت میتوانند بنشینند و خط به خط آثار مبارکهٔ دیانت بهائی را بخوانند و عمر خود را صرف پیدا کردن ایراد ازین آثار الهی نمایند.