عفو و بخشش در زندگی از دو جنبه قابل تامل و بررسی است اولین بخششی است که خداوند به واسطه صفت بخشایندگی اش نسبت به بندگان خود دارد و عفوی است که عباد از خالق جهت آمرزش خطایا طلب میکنند . در ادعیه و کتب جمیع ادیان میتوان نمونه هایی از این نوع دعا را یافت نمود که ریشه در باور به مهر و غفران پرودگار عالمیان دارد .
دومین آن عفو و بخشش و مدارایی است که مردمان باید نسبت به یکدیگر داشته باشند .
“ای برادران با یکدیگر مدارا نمائید و از دنیا دل بردارید بعزّت افتخار منمائید و از ذلّت ننگ مدارید قسم بجمالم که کلّ را از تراب خلق نمودم و البتّه بخاک راجع فرمایم”
“به طوری رفتار نمائید که قلبتان بالکل از شائبۀ بغض و کُره ،مقدس و منزّه باشد.هرگز از احدی آزرده خاطر مباشید و اگر نفسی به شما خطائی ورزید و یا جفائی روا داشت ،فی الحین از او درگذرید و زبان به شکایت احدی مگشائید.از توبیخ و سرزنش بالکل بیزاری جوئید و اگر خواستید شخصی را اندرز دهید و یا نصیحتی القاء نمائید به نحوی باشد که ابدا ًمستمع رنجور و دل آزرده نگردد.افکار را حصر در تسریر خاطر نفوس کنید . مبادا مبادا خاطر احدی را بیازارید. حتی المقدور به عالم انسانی مساعدت کنید. موجب تسلی و آرامش هر محزونی گردید.هر ضعیفی را دستگیر شوید،هر فقیری را یاور گردید و هر مریضی را پرستار شوید،هر افتاده ای را بلند کنید و هر مرعوب هراسان را ملجاء و پناه گردید.”
“حقیقت این است که هیچ چیز شیرین تر از آن نیست که نفسی در حق کسی که به او بدی نموده،خوبی کند.هرزمان که به خاطرش می گذرد که نسبت به اعداء خود احسان نموده و محبت روا داشته ،قلب او مسرور میشود ” “… نگاه بظلم و عدوان نکنند نظر را پاک نمايند و نوع بشر را برگ و شکوفه و ثمر شجر ايجاد مشاهده کنند * هميشه باين فکر باشند که خيری بنفسی رسانند و محبت و رعايتی و مودت و اعانتی بنفسی نمايند دشمنی نبينند و بد خواهی نشمرند جميع من علی الارض را دوست انگارند و اغيار را يار دانند و بيگانه را آشنا شمرند و بقيدی مقيد نباشند بلکه از هر بندی آزاد گردند * اليوم مقرّب در گاه کبرياء نفسی است که جام وفا بخشد و اعدا را درّ عطا مبذول دارد حتی ستمگر بيچاره را دستگير شود و هر خصم لدود را يار ودود * اين است وصايای جمال مبارک اين است نصائح اسم اعظم “
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01