از جمله حیرت بخش ترین واقعیات تاریخ عکس العمل نفرت انگیز نوع بشر نسبت به مظاهر ظهور الهی در زمان ظهور آنها است.
جمعیت عوام ی که فریاد میزنند، “به صلیبش بکشید”؛ خلقاللهی که بر بامهای خانه های تبریز اجتماعی میکنند تا نظاره گر اعدامش باشند؛ زوزهها و فریادهایی که خون میطلبند و فلک کردن هیکل اطهر به سختی آنها را راضی میکند؛ سنگ برمیدارند تا بر سلطانی که در زیر زنجیر قرار دارد پرتاب نمایند؛ این صفات در هر ظهوری بروز میکند، و باید چنین باشد تا فیروزی بر مرگ دیگربار توسّط آن “کینونت ساذج”۱▫️ ، یعنی مظهر ظهور الهی، حاصل گردد. یقیناً ظروف ظلمت ۲ ▫️می شکنند تا نور بتواند وارد شود.
“ای پدر اینها را بیامرز زیرا که نمیدانند چه میکنند.”۳▫️
امّا ممکن است این سؤال برای ما مطرح باشد که در هر دوری برای “یهودا اسخریوطی” چه اتّفاقی میافتد.جرم او با جرم جمعیت عوام هراسان و غافل و محروم از بصیرت تفاوت دارد. زیرا آنها که علیه روح القدس مرتکب گناه میشوند، یعنی حقیقت را نمی شناسند و نورش را دریافت نمیکنند و سپس با قوّت و قدرتی که همان روح به آنها داده علیه او قیام میکنند،
در انجیل ذکر شده که گناهشان غیر قابل بخشش است.۴▫️
در نظر بهائیان، ابدیت به معنای مدّت زمان یک دور الهی است که در انتهای آن “آسمانی جدید و زمینی جدید”۵▫️ وجود خواهد داشت و “همه چیز تازه”۶▫️ میشود. شاید به این موجود شکنجه دیده، آگاه از وجود خداوند و عارف به مقام او امّا رانده شده از “آسمان”، در یوم داوری، که صاحب عصر و زمان به تطهیر همه چیز میپردازد، فرصتی دیگر داده شود.۷▫️
ماخذ:
۱)این بیان مبارک در حق مظاهر ظهور
الهی نازل شده است. لوح مورد نظر در صفحهء ۳۴۰ مجموعه الواح طبع مصر مندرج است.
٢)اصطلاح vessels of darkness از داستان رومئو و ژولیت اثر شکسپیر
در رمان مزبور، خواننده به دنیای جهنّمی ارواح شیطانی برده میشود. شخصیتهایی که ظروف ظلمت و نور هستند به راحتی برای خواننده قابل تشخیصند. رومئو و ژولیت پاک و ساده اند و در این میان قربانی قوای نامرئی واقع میشوند که سعی دارند برای آنها دام بگذارند.
٣)بیان حضرت مسیح مندرج در انجیل لوقا، باب ۲۳، آیهء ۳۴
۴)اشاره به بیان حضرت مسیح در انجیل متی، باب ۱۲، آیات ۳۱ و ۳۲: “هر نوع گناه و کفر از انسان آمرزیده میشود لیکن کفر به روح القدس از انسان عفو نخواهد شد. و هر که بر خلاف پسر انسان سخنی گوید آمرزیده شود امّا کسی که بر خلاف روح القدس گوید در این عالم و در عالم
آینده هرگز آمرزیده نخواهد شد.”
برای ملاحظهء توضیح این مطلب نگاه کنید به مفاوضات حضرت عبدالبهاء، بخش “لا”، ص۹۶.
۵)مکاشفات یوحنّا، باب ۲۱، آیهء ۱
۶)اشاره به کلام پولس رسول در دومین رسالهاش به قرنتیان (باب ۵، آیهء ۱۷) که میگوید، “پس اگر کسی در مسیح باشد خلقتِ تازهای است.
چیزهای کهنه درگذشت؛ اینک همه چیز تازه شده است.”
٧)حضرت بهاءالله در مواضع عدیده به این نکته اشاره دارند که در زمان ظهور، جمیع ناس در صُقع واحدند و بعد، کسانی که رخ برافروزند و مستقیم مانند، در ساحت حق مقبول افتند و دیگران مطرود شوند. وسیلهء این سنجش و تعیین مؤمن از غیرمؤمن، امتحانات است.
حضرت بهاءالله میفرمایند، “در ایّامالله کلّ ماسواه در صُقع واحد قائم و نسائم رحمن از رضوان فضل و احسان بر اهل اکوان علی حدّ سواء مرور میفرماید. هر نفسی که از این نسیم خوش روحانی عرف قمیص رحمانی یافت، به حیات ابدی فائز و مادون بما اکتسبت أیدیهم، به نار راجع؛ و امتحانات و افتتاناتْ ملائکِ ممیّزات حقّند که به تفریق و تجمیع مشغولند. این است معنی ما نزّل مِن قبل، «و النّازعات غرقا»؛ مقصود همان ملائکهء ممیّزاتند که به نزع و انتزاع اثواب و ارواح مأمورند تا تمیز و تفصیل دهند”
(مائدهء آسمانی، ج۸، ص۲۵).
@Knights_of_Baha_u_llah