کلام را میتوان اولین قدم برای ارتباط بین افراد بشر که نحوه و چگونگی آن جلوه گر شخصیت و منش فرد است دانست .
تعالیم بهایی آرامش و متانت و شکیبایی و ملاحت در بیان و گفتار و عدم مجادله در کلام را تاکید موکد و اولین گام در برقراری صلح دانسته است. “کلام انسان ترجمان قلب است .قلب در هر عالمی از عوالم باشد از آن عالم صحبت می کند لهذا از بیان انسان معلوم می شود که در چه عالمی است. توجهش به جهان پست است یا به جهان بالا،آگاه است یا غافل، بیدار است یا خواب…”
این متانت و آرامش در بیان نه مختص به دوستان بلکه با تمام دگران ، چه دوست و چه دشمن میباشد . زیرا چه بسیار دوستان بودند که به رنجش از کلمه ای دشمن یکدیگر شدند و چه بسیار دشمنان که به حکمت و متانت در گفتارشان ، دشمنی شان زدوده شد و دوستان هم شدند .
” باری ای دوستان الهی ، در دین الله تکفیر و تفسیق نبوده و نیست و تزییف و تحقیر جایز نه ، با کسی مجادله ننمائید و منازعه نکنید و ذلت از برای احدی مطلبید و نام نفسی را به توهین مبرید و ضر نفسی را مخواهید و لسان را به طعن کسی نیالایید غیبت نفسی ننمائید و پرده از کار کسی بر ندارید “
“ای حزب الله مبادا خاطری بیازارید و نفسی را محزون کنید و در حق شخصی چه یار و چه اغیار چه دوست و چه دشمن زبان بطعنه گشائید در حق کل دعا کنید و از برای کل موهبت و غفران طلبید زنهار زنهار از اینکه نفسی از دیگری انتقام کشد ولو دشمن خونخوارّ باشد. زنهار زنهار از اینکه نفسی خاطری بیازارد ولو بدخواه و بدکردار باشد. نظر بخلق ننمائید توجه بخالق کنید قوم عنود را مبینید رّب الجنود را ملاحظه کنید خاک را نبینید پرتو آفتاب تابناک بینید که هر خاک سیاه را روشن و پدیدار کرده .”
لسان شفقت ، کلام پر مهر و محبت باید صفت همگان شود تا دنیای ظلمانی رنگ عالم نورانی گیرد .
“براستی میگویم لسان از برای ذکر خیر است او را بگفتار زشت میالایید”
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01