نگاهی به کتاب مفاهیم کتاب خلق تفکر بدیع
مفهوم ابتکارات فردی یا قوه اقدام، متاسفانه در ابتدا به صورتی دقیق درک نشد. اما به مرور زمان فهم افراد و موسسات بهائی از آن افزایش یافت. اقدام فردی لازمهء ترقّی و تقدّم امرالله است. حضرت ولی امرالله در دعوت از کلّيّه بهائیان به اجابت صلای حضرت عبدالبهاء در نقشه الواح ملکوتی بر اين امتياز و افتخار تأکيد می‌فرمايند که “هر امری را که برای پيشرفت و استحکام نقشهء منظوره در حدود اصول و مبادی اداری امرالله مقتضی شمارند اقدام نمايند.”
وقتی که فرصت برای اقدام مغتنم شمرده شد، مساعی فردی از خصائلی چون شهامت، خلاّقيت، منويات عاليه و شور و شوق برخوردار می‌گردد. چالشی که در پيش روی هر يک از آحاد مؤمنين قرار دارد يافتن راه‌هايی برای خدمت به امر است. امّا، در تعريف سبيل خدمت، ما بايد به خاطر داشته باشيم که تبليغ وظيفه‌ای است که بر همه واجب شده است. “زيرا فرد است که دارای اراده می‌باشد که به عنوان مبلّغ عمل کند يا خير. هيچ محفل روحانی، هيچ لجنهء تبليغ، هيچ گروهی از بهائيان با حسن نيت، هر قدر به بذل مساعی مجدّانه بپردازند، نمی‌توانند موقفی را که فرد در اين اقدام اساسی احراز می‌کند، تصاحب نمايند.”
فرد، وقتی وارد ميدان عمل می‌شود، تشويق می‌گردد که به نحوی منظّم عمل نمايد و از هيجان بيش از حدّ خودداری نمايد. بيت‌العدل اعظم توضيح می‌فرمايند: “ضرورت ايجاب می‌کند که در انجام وظايف و امور اداری، نظم و ترتيب سیستماتیک مراعات گردد.” ایشان خاطرنشان می‌سازند: “اقداماتی که به طيب خاطر و به ابتکار شخصی انجام می‌گيرد، هرچند مجاز و مطلوب است، امّا لازمه‌اش به کار بستن هشياری، روش صحيح، کارايی، ثبات، توازن و هماهنگی است.” فرد، در جواب به نيازهای امر مبارک “بايد با هشياری تصميم بگيرد که چگونه و در چه زمان و در کجا برای اجرای نقشه خدمت خواهد کرد. چنين تصميمی فرد را موفّق می‌سازد تا در نحوهء پيشرفت اقداماتی که مبذول می‌دارد نظارت نمايد و در صورت لزوم آن را اصلاح کند. عادت کردن به چنين رويّه منظّمی در خدمات امری به زندگانی هر فرد بهائی معنا و کمال می‌بخشد.”
برای آن که منويات عاليه امر حاصل شود، ابتکار هر فرد بايد با مساعی ديگران در اقدام جمعی هماهنگ و گاهی آميخته گردد. لزوم هماهنگ کردن مساعی فرد با اقدام جمعی به اين معنی نيست که فرد بايد صبر کند که ديگران اقدام کنند يا ترديدها و نگرانی‌هايشان مانع اقدام او گردد. بی‌عدالتی محسوس يا رفتار نامناسب ديگران غالباً به عنوان دستاويزی برای توقّف فعاليت‌ها استفاده می‌شود. فرد در اين موارد، نه تنها نبايد معترض شود يا خود را از جامعه جدا نمايد، بلکه بايد بنا به هدايت حضرت ولی امرالله، بر وسوسه درون برای کنار کشيدن خود فائق آمده، به جای آن آنچه را که صحيح است انجام دهد. “حال که شما با وضوح بيشتر ملاحظه می‌کنيد که چه امری در جامعهء شما وجود ندارد، هيچ چيز نبايد مانع شما شود که قيام کنيد و چنان الگو و مثالی، چنان محبّت و روح خدمتی نشان دهيد که قلوب ساير آحاد بهائیان را مشتعل سازد.”
برای مطالعه موانع اقدام فردی، مطلب ارسالی بعدی نگاه نو را دنبال کنید: @Rethinking