حضرت ولی عزیز امرالله در دستخطّی مورخ ۸ دسامبر ۱۹۳۵ می فرمایند:
“دیانت بهائی مثل جمیع ادیان الهی اساسش عرفانی است. هدف اساسی آن تکامل افراد و اجتماع از طریق تحصیل قوی و کمالات روحانی است. اوّل باید روح انسان تغذیه شود و ادعیه و مناجات بهترین تغذیۀ روحانی است قوانین و تأسیساتی که حضرت بهاءالله پیش بینی نموده اند فقط وقتی توسعه و جلوه می نماید که حیات روحانی باطنی ما تغییر و تکامل یابد و الاّ دیانت صرفاً تشکیلاتی شود و به قالبی مرده تبدیل گردد.”
«چه عظيم است ظهور حضرت بهاءالله و چه وسيع است فيوضات و مواهب اين زمان که نصيب عالم انسانی است و چه نارسا و قليل است فهم و ادراک ما از عظمت و جلال آن ظهور بی همتا. نسل حاضر به اين ظهور اعظم نزديک‌تر از آن است که بتواند از امکانات بی پايان امر بهاءالله با خبر گردد و خواصِ ممتازِ بی نظير و اسرار مکنون و مستورش را چنان که بايد و شايد ادراک نمايد.»