مدینه الصبر
در روز اول رضوان سال 1863 در باغ نجیب پاشا معروف به باغ رضوان واقع در بغداد نازل گردید .
اسماء دیگر آن سوره الصبر و لوح ایوب میباشد .
در روز اول رضوان سال 1863 در باغ نجیب پاشا معروف به باغ رضوان واقع در بغداد نازل گردید .
اسماء دیگر آن سوره الصبر و لوح ایوب میباشد .
این سفر جلیل نازله در بغداد مخاطبش سید یوسف سدهی اصفهانی است که درباره ی ظهور موعود و اشارات موجود در دست ناس سوال نموده بود .
یکی از الواح مهمهء صادره از یراعهء جمال اقدس ابهی که در عکا نازل گردیده است مخاطب لوح جناب محمد قائنی ملقب به نبیل اکبر ، از مجتهدین عالم و فاضل و فیلسوف اسلام که پیش تر درباره ی ایشان نوشته ایم می باشد .
به زبان عربی قبل از هجرت حضرت بهاءالله به سلیمانیۀ و در تفسیر آیۀ قرآن «کلّ الطعام کان حلاً لبنی اسرائیل الاّ ما حرّم اسرائیل علی نفسه» نازل گردیده است متن لوح با یک آیهء افتتاح آغاز میشود و با سه خطبه و یک
مریم دختر میرزا کریم و ملک نساء خانم ، عمهء حضرت بهاءالله و خواهر مهد علیا ،حرم و همسر حضرتشان بود.
هدف اصلی دیانت بهائی زمینه سازی تحقق مدینه فاضله ای است که ادیان قبل بدان بشارت داده اند و البته چنین جامعه والائی باید از همه آلودگی ها برکنار و آسوده باشد و قوای ذهنی انسان را به جای رخوت و سستی به راه فعالیت و خدمت و خلاقیت اندازد .
حضرت بهاءالله در ابتدای لوح اشاره میفرمایند که در نامه ی هرتیک علایمی از خلوص و صداقت او یافته اند و دعا میفرمایند که خداوند او را به درک حقایق مکنون در لوح هدایت فرماید و به استماع نغمات ورقای احدیه قادر سازد .
از الواح نازله در عکا از قلم ملهم حضرت بهاءالله خطاب به میرزا مقصود و از الواح متمم کتاب اقدس می باشد .
در این لوح مبارک پنجاه و دو مورد از تعالیم و دیدگاه های دیانت بهائی بیان شده است که مختصرا به تعدادی از آنها اشاره میشود .
اين قصيده گرچه بیست بيت بيشتر ندارد ولى در حقیقت از کتاب عظيمى حکايت میکند از خلال ابيات آن جلال و عظمت و حقايق و قوا و خصايص مکنونۀ مودوعه در آثار مقّدسه ای که مقدر بوده در طى چهل سال رسالت حضرت بهاءالله ظاهر شود کاملا مشهود میباشد .
به افتخار میرزا حیدر علی از حواریون حضرت بهاءالله نازل گردیده است .