رساله ی مدنیه
… زمين ملک خداست، جميع ملل و دول مانند مستأجرند عاقبت از دست کل خواهد رفت ( و للّه ميراث السّموات و الارض )؛ برای اين مدتِ قليله که مانند استئجار است با يکديگر نزاع کنند، جدال نمايند، خونريزي‌ها کنند، نظير سباع ضاريه و گرگان تيز چنگ يکديگر را بدرند؛ و حال آن که خدا انسان را مظهر فضائل عالم انسانی خلق نموده که سبب راحت و آسايش عالم بشود، سبب محبت و الفت باشد، نورانی باشد و عادل باشد انصاف داشته باشد، تعدی نکند، معاونت يکديگر نمايند، مهربانی بين بشر حصول پذيرد؛ خدا اينطور مي‌خواهد سبب سعادت عالم انسانی و عزت بشر اين است. لکن وا اسفا که بشر بر خلاف رضای خدا حرکت مي‌کند در اموری مي‌کوشد که سبب ذلت بشر است سبب رسوائی عالم انساني است.