صفات یک بهائی از دیدگاه «حضرت عبدالبهاء»
مرکز میثاق می فرمایند قوله العزیز:
«….بهائی این است که شب و روز بکوشد تا در مراتب وجود، ترقی و صعود نماید و بهترین آرزوی هر یک این باشد که نوعی روش و حرکت نماید که جمیع بشر از آن مستفیض و منوّر گردند و نقطه نظرگاهش همواره خُلق و خوی حق باشد و روش و سلوکش سبب ترقیّات نامتناهیه گردد. به قدر قوّه ، رحمت عالمیان شود و به قدر استعداد، موهبت عالم انسان گردد. چون به این مواهب، موفق شود می توان گفت که بهائی است؛ و الّا در این دور مبارک که فخر قرون و اعصار است ایمان، عبارت از اقرار به وحدانیّت الهیّه نه؛ بلکه قیام به جمیع شئون و کمالات، ایمان است.