جزوه ای را جلوی روی خود می بینم تحت عنوان «بهاییت چیست» كه از ابتدای آن هنوز به كلمه سوّم نرسیده به توهین پرداخته و باب معاندت گشوده؛ صفحات را هر چه ورق می زنم و جلو می روم جز آثار خشم و نفرت نمی بینم. نویسنده محترم به خوانندگان نوید داده كه شما كه به دنبال كشف حقیقتنید با خواندن چند صفحه از این جزوه، انشاءالله به آرزوی خود خواهید رسید و حقیقت را خواهید فهمید.
سؤال: كتب تورات و انجیل تحریف شده اند و به آیات آنها نمی توان استناد كرد؛ در صورتی كه قرآن كریم مصون از تحریف است و می تواند هدف اصلی از بعث انبیاء را كه همانا قرار دادن پیام الهی در دسترس بشر باشد به تمامه برآورده سازد.
سؤال: شما می گوئید بهائیان به خاتمیت حضرت محمد اعتقاد دارند و كتاب قرآن مجید را حامل وحی الهی می دانند، پس چرا موضوع خاتم پیامبران را كه به صراحت در آیه 40 سوره احزاب قرآن كریم آمده است؛ نپذیرفته اید و به ظهوری پس از پیامبر اكرم معتقد شده اید؟
بنا به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن، حجت‌الاسلام سید ابوفاضل رضوی اردکانی امام جمعه موقت شیراز، در مراسم یکمین سالگرد ارتحال آیت‌الله سید محمدباقر شیرازی که در شیراز برگزار شد اظهار کردند: « در فتنه بهائیت اگر فقهای شیعه نبودند، امروز ایران دچار بهائیت شده بود.»[1] بیایید در این جمله قدری تأمل کنیم – واقعاً اگر بهائیان نبودند، یا آن‌طور که آقای رضوی اردکانی گفته‌اند، اگر علماى شيعه جلو بهائیان را نگرفته بودند و ايران “دچار” بهائيت شده بود، اكنون کشورمان چه حال و روزی داشت؟ اجازه دهید با برگشت به تاریخ، چنین سناریوی ترسناکی را مجسم کنیم.
164 سال است كه بزرگان عالم، و حتّی بعضی مخالفین دین بهائی، بر مترقّی بودن تعالیم و جامعۀ بهائی شهادت داده و می دهند.
در شرایطی که امید می رفت با روی کار آمدن دولت جدید، وضعیت حقوق بشر در ایران بهبود یابد و اکثر زندانیان سیاسی و عقیدتی از زندان رهایی یابند، با گذشت زمان وضعیت حقوق شهروندی بدتر شده و دور جدیدی از بازداشت ها و دستگیری ها آغاز شده است.
یکی دیگر از اکاذیبی که بعضی سعی می کنند از طریق آن، افکار عمومی را برعلیه جامعه ی بهایی تحریک کنند آن است که بهاییان با محارم خود ازدواج می کنند! دلیلی که برای این مدعای ساختگی ارائه می شود آن است که در کتاب اقدس این عمل نهی نشده است به جز در مورد زن پدر. واضح است که ادعای ازدواج بهاییان با محارم خود دروغی زشت و نفرت انگیز است و هر کسی که کوچک ترین شناختی از بهاییان داشته باشد به بطلان این مطالب دور از واقع آگاه است.
گاه برای تحقیق و بررسی و قضاوت وقایع گذشته دچار مغالطه ای می شویم که در علم تاریخ و جامعه شناسی، آن را «آناکرونیسم» یا «زمان پریشی» یا «نا به هنگامی تاریخی» می گویند. با توجه به این مغالطه و دوری از آن می توان از قضاوت های نابجا و غیر منصفانه در خصوص تاریخ گذشتۀ جوامع یا تاریخ ادیان و غیره خودداری کرد و نیز می توان دریافت که بعضی امور و قوانین و ارزش ها و شرایط گذشته را نمی توان و نباید در زمان حال جاری کرد. در مورد تعریف این مغالطه چنین آمده است:
مجدداً بر اساس روند همیشگی بهائی ستیزان در نشریۀ اینترنتی «آفتاب نیوز» در تاریخ ١۲ خرداد ماه ١٣٩٣ اقدام به انتشار مقاله ای کرده اند که عنوان آن در ابتدای این نوشتار آمده است. طبق روش معمول و شناخته شده این نفوس مقاله هایشان را مملو از مطالبی غیر واقع، گمراه کننده، سرشار از تهمت و افترا نمودند که به بعضی از این نکات سعی شده برای آگاهی حقیقت جویان و دوستدار آن مطالبی نگاشته شود.
