“بهائیان اعتقاد دارند كه سرمایه داری و بنیادگرایی مذهبی، كه در حال حاضر تنها مرام های كارآمد و خودكفا در صحنه جهانی به نظر می رسند، احتمالاً مانند سایر مرام های قرن بیستم، مانند ملّی گرایی، نژادپرستی و كمونیزم، ناتوانی خود را نشان خواهد داد.
هر یك از این مرام ها همچنان دارای مخالفین و هوادارانی خواهند بود امّا در حال حاضر آنچه را كه آنها می توانند به عالم بشری عرضه كنند نمی توان جز تفرقه، چنددستگی، و از هم پاشیدگی دانست. حضرت شوقی افندی چنین می فرمایند: هر گاه مرام های متداول و مؤسّسات دیرینه و مفاهیم اجتماعی و عقائد مذهبی نتواند رفاه و سعادت قاطبه نوع انسان را ترویج نماید و هر گاه نتواند به رفع حوائج و نیازهای بشری كه پیوسته به سوی تكامل در حركت است، بپردازد، چه بهتر كه آنها را به یك سو افكنیم و به فراموشی بسپاریم و از زمره عقائد متروكشان شمریم. زیرا جهان محكوم به قانون تركیب و تحلیل است، بنابراین آن قواعد و عقائد نیز از تغییر و تبدیل و تركیب و تجزیه كه دامن همه را می گیرد مستثنی نیست. از این گذشته هر قانونی و هر مكتب سیاسی و اقتصادی فقط برای آن خلق شده كه حافظ منافع بشری به طور كلّی باشد و برای آن نیست كه بشر برای حفظ آنها فدا شود.
بهائیان بر این عقیده هستند كه دیانت آنها جایگزینی كارآمد و مؤثّر در میان موارد قابل گزینشی است كه اینك در مقابل روی بشریت قرار دارد. از طرفی، این آئین یك دیدگاه یكپارچه و متّحد در مورد جهتی كه بشر باید در پیش بگیرد عرضه می كند. به همان شیوه ای كه دیانت در گذشته عمل كرده، این آئین یك دیدگاه كلّی از جهان عرضه می كند كه بر همه چیز سایه می افكند؛ تعالیمش تقریباً به تمام جنبه های زندگی فردی انسان و نیز كلّ جامعه بشری مربوط است. امّا این بدان معنی نیست كه دارای همان هدفِ بنیادگرایان مذهبی است.
تفاوت اصلی بین امر بهائی و ادیان عمده بزرگ عالم این واقعیت است كه دیدگاه این آئین درصد سال گذشته ایجاد شده، و بنابراین نسبت به زمان امروز نزدیكی و ارتباطی دارد كه دیدگاههای سایر ادیان كه هزار سال پیش یا حتّی قبل از آن تأسیس شده اند، فاقدِ آن هستند. به این ترتیب، مثلاً، برخی از ادیان متداول و مرسوم در چشم بسیاری از مردم اعتبارِ خود را از دست داده اند و در خصوص موضوع هایی مانند نظریه های علمی (مثلاً، بحث بر سر تكامل) یا موقعیت زنان در جامعه، به گروه ها و فرقه ها تقسیم شده اند. امّا، نظریه امر بهائی در مورد چنین موضوع هایی با دیدگاه نوین هماهنگ است و چون بر مبنای آثار مقدّسه می باشد، باعث چنددستگی و فرقه بندی در میان پیروانش نمی باشد.” (موژان مؤمن، 2008)
با نگاه نو در جریان آخرین اخبار، سخنرانی ها، کتاب ها و … باشید: @Rethinking
کانال نگاه نو را به سایر اقوام و آشنایانتان معرفی کنید: @Rethinking