اقتباس از نویسندگان بهایی
تحولات عمیق و وسیع سده گذشته، جوامع انسانی را به مرحله بحرانی رسانده. در این مرحله بحرانی هر یک از ما وظیفه داریم که به آشفتگی‌های زندگی فردی و اجتماعی عصر خود توجه نموده و با دیدی آزاد از تعصبات قضاوت کنیم که آیا مسیر فعلی می‌تواند انسان را به آینده‌ای مطلوب که در آن امنیت و آسایش برای همه فراهم باشد هدایت کند؟
برای یافتن پاسخ به این سؤال لازم می‌آید که تصویری از انسان و تشکیلات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه کنونی را در سر بپرورانیم. در چنین تصویری زندگی معنوی افراد را تحت تأثیر جوامعی می‌یابیم که یا به دیانت بی‌اعتنا گشته یا آن را عملاً کنار گذارده‌اند و یا جوامعی که به تفسیر نادرست از نیت‌های واقعی ادیان و ادامه تعصبات شدید مذهبی باعث اختلاف و تفرقه و بوجود آمدن دگراندیشی در توده‌های مردم شده‌اند. در چنین شرایطی افراد هم ناگزیر بدون اعتنا به شخصیت معنوی خود، هدف زندگی را مسائل مادی قرار داده و خصوصیات اخلاقی را که باعث بزرگی مقام انسانی است یا بی‌اهمیت شمرده و یا به دست فراموشی سپرده‌اند.
از جهتی دیگر تعصبات ملی، نژادی و مذهبی باعث شده که هر گروه خود را برتر از دیگران دانسته و تأثیرات منفی در رابطه دوستانه با دیگران ایجاد کند. تضادهای سیستم‌های اقتصادی و سیاسی از جهتی دیگر باعث بحران‌های اقتصادی و مالی در سطح جهانی شده و آشفتگی و اضطرابی شدید در توده‌های مردم در حفظ ادامه معاش روزانه خود ایجاد نموده است.
ادامه مسابقه تسلیحاتی از طرفی دیگر منابعی را که برای رفاه عمومی باید صرف شود به هدر می‌دهد. در این میان ملت‌ها بی‌آن که بتوانند چاره‌ای برای مشکلات موجود بیاندیشند در اضطراب و به انتظار بحرانی دیگر بسر می‌برند.
ظهور این مشکلات اختصاص به یک جامعه مخصوص ندارد، بلکه متوجه به سراسر جهان است یعنی جهان منقلب، اطمینان، راحت و سعادتش را از دست داده ولی چرا از دست داده؟ حضرت بهاءالله در جواب این سؤال فرموده‌اند که مریضی که طبیب را از معالجه خودش منع کند ناگزیر با عوارض و مشقات مرض باید بسازد.
از نظر آئین بهایی، جهان پزشک حقیقی را که (حضرت بهاءالله) می‌باشند از معالجه امراضش منع کرده و نبض خود را به دست پزشک نمایان سپرده است و ناگزیر با مسائل مشکلی روبرو شده است.
درمان تحولات و آشفتگی‌های فردی و اجتماعی بر طبق آئین بهایی از جمله عبارتند از:
• احیای شخصیت اخلاقی و معنوی افراد.
• ترک هر نوع تعصب و الزام آزادی فکری.
• هدف مذهب برای گسترش محبت و یگانگی بین همه مردم.
• تساوی کامل حقوق زنان و مردان.
• ایجاد نظمی جهانی برای تنظیم روابط بین ملت‌ها.
• از بین بردن فقر و ثروت فاحش.
• ایجاد سیستم اقتصادی جهانی برای استفاده از منابع طبیعی به سود همه مردم.
• تأسیس و ترویج سیستم تعلیم و تربیت (مادی و معنوی) برای پرورش کودکان با روح برابری و ترک تعصبات.
• استفاده از ترقیات علمی و فنی برای رفاه و آسایش جامعه انسانی.
منبع: سایت شهروند