سئوال از خوردن گوشت نمودند فرمودند: خدا بر حسب ایجاد برای هر ذی روحی رزقی معین کرده طیور را منقار داده تا دانه را غذای خود نمایند و حیوانات مثل گاو و گوسفند را دندان مانند داس خلق کرده تا علف خوار باشند اما حیوانات درنده را چنگال و انیاب داده که شکار نمایند زیرا نمی توانند علف خوار باشند. گوشت غذای آنهاست ولکن خوراک انسان گوشت نیست چه که در ایجاد آلات گوشت خوری به او داده نشده خدا او را احسن صور داده و مبارک خلق فرموده نه درنده و خونخوار انتهی (سفرنامه جلد اول ص 272)
مائده آسمانی جلد 2 صفحه 31
و نیز حضرت عبدالبهاء جل ثنائه در لوح نیویورک ادوین فر می فرمایند:
انسان محتاج و مجبور بر خوردن گوشت نیست اگر ابدا گوشت نخورد باز در نهایت خوشی و قوت زندگانی نماید مثل آنکه طایفه برهماء هند ابدا گوشت نخورند با وجود این در قوت و قدرت و بنیه و قوای حسیه و مشاعر عقلیه از طوایف دیگر پست تر نیستند و فی الحقیقه ذبح حیوانات و خوردن گوشت قدری مخالف رحمت و شفقت است اگر کسی بتواند که بحبوبات و فواکه و اثمار و روغن ها و مغزها مانند پسته و بادام قناعت کند البته بهتر و خوشتر است و علیک البهاء الابهی ع ع
مائده آسمانی جلد 2 صفحه 31
کانال اندیشه (https://t.me/Andishebahai)