«ضيافت نوزده روزه بسيار سبب فرح و سرور قلوبست اگر چنانچه بايد و شايد اين ضيافت مجری گردد ياران در هر نوزده روزی روح جديدی يابند و قوّتی روحانی جويند» (حضرت عبدالبهاء، منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء، جلد1، ص51)
حضرت عبدالبها، در بیانی دیگر میفرمایند:
« اميدوارم که در هر نوزده روز يکروز اين ضيافت مجری گردد زيرا سبب الفت است سبب اتّحاد است سبب مهربانيست ملاحظه مينمائيد که جهان بچه درجه در نزاع و جدالست و ملل موجوده در چه مشکلات عظيمه بلکه احبّای الهی موفّق گردند که علم وحدت عالم انسانی بلند شود و خيمه يک رنگ ملکوت اللّه بر جميع آفاق سايه افکند و سوء تفاهم از بين جميع دول بر خيزد و با يکديگر چون عاشق و معشوق بهم آميزند.
بر شماست که بجميع بشر نهايت مهربانی نمائيد و خير خواه عموم باشيد و از برای علويّت عالم انسانی بکوشيد و در اجسام ميّته روح بدميد و بموجب تعاليم حضرت بهآءاللّه حرکت و سلوک نمائيد تا عالم انساني را جهان ملکوتی نمائيد» (همان، ص 41)
طلوعی دیگر(tlgrm.in/tolouidigar)