۱- “حزب الله ابداً در امور سیاسی مداخله نکنند. به نصّ قاطع ممنوعند و هر نفسی از این طائفه در امور سیاسی مداخله نماید دیگران از او دوري جویند بلکه تَبري نمایند.”
(حیات بهائی، ص۱۵۴)
۲- “به احباءالله بگو که نفْسی ابداً در امور حکومت لساناً، فعلاً، حکایةً، روایةً مداخله ننماید و همیشه به دعای خیر در حقّ اولیای امور مشغول شوند زیرا به نصّ قاطع از مداخله ممنوعند”.
امر و خلق، ج۳- ص ۲۷۴
3- “حزب اللّه را در امور سیاسی مدخلی نه و از حکومات عالم شکر و شکوه اي نیست . از جمیع احزاب در کناریم و با چشم اشکبار از برای کلّ امم و ملل، فضل و موهبت پروردگار طلبیم… ما را با احزاب نه الفتی و نه کُلفتی”.
حیات بهائی، ص ۱۵۵
۴- “هر نفْسی را که می بینید در امور سیاسی صحبت می دارد بدانید بهائی نیست. این میزان است زیرا اساس امر بهائی الفت بین جمیع ملل و ادیان است و مکالمات سیاسی سبب تفرقه و حصول ضدیّت و تعصّب”.
امر و خلق، ج۳- ص ۲۷۸