از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایادی امرالله در دیانت بهائی به افرادی گفته می‌شود که بندهٔ «کلمة الله» باشند. یعنی کسانی که به واسطه روح پاکی که دارند، خداوند را یاری می‌کنند بنابر این هرکس چنین مشخصه‌ای داشته باشد و در امر الهی خضوع و خشوع بیشتری داشته باشد، به خداوند نزدیکتر و ایادی (دست‌های) خداست.
به این ترتیب، بهائیان معتقدند ایادیان امر در این زمان وارث اسم و لقبی نیستند.[۱] در کتاب نظم بدیع نوشته حسامی نیز آمده است که عبدالبهاء اعتقاد داشته که ایادی امر را باید اولین ولی امرالله یعنی شوقی افندی انتخاب کند و کسانی را که او انتخاب کرده، اولین و آخرین کسانی هستند که به این عنوان رسیده‌اند چون پس از ولی امرالله، راه انتخاب ولی امر ثانی مسدود است و در نتیجه انتخاب ایادی هم غیر ممکن خواهد بود.[۲] همچنین بهائیان در رابطه با مقام الهی و معصومیت ایادی امرالله عقیده دارند که خداوند، خانه امرش را بنا و به واسطه نگهبانانی، این آیین را حفظ کرده تا آن را از شر خائن و جاهل حفظ کنند. آنها همچنین معتقدند که این نگهبانان، از طرف خودشان حرفی نمی‌زنند و تنها آنچه را می‌گویند که در کتاب مقدس آمده است. اینها در میان مردم هستند و مردم را هدایت می‌کنند «خداوند شهادت داده است که آنان ایادی امر او هستند در میان مردم و چراغ‌های هدایت او هستند میان زمین و آسمان و آنان در آستانه او ایستاده‌اند و کسی را لایق دخول به آستانه او نباشد طرد می‌کنند. نیست خدایی مگر او که حاکم است و آمر و دانا و آگاه.»[۳]
وظایف ایادیان امرالله
عبدالبهاء دربارهٔ لزوم اطاعت از ایادی امرالله گفته‌است که این افراد همانند چراغ‌های نورانی‌ای هستند که وقتی دربارهٔ موضوعی اتفاق نظر دارند یا اکثرشان به تصمیم مشخصی رسیدند، باقی جامعه بهایی باید از آنها اطاعت کنند. عبدالبهاء دربارهٔ لزوم اطاعت از ایادی امرالله گفته است: «ایادی امرالله چون سراج نورانیه در هر امری قراری دهند و اتفاق نمایند یا اکثریت حاصل گردد کل باید اطاعت و انقیاد کنند…»[۴]
درالواح وصایای عبدالبهاء که وصیتنامه او محسوب می‌شود، نیز وظایف این افراد به‌طور دقیق مشخص شده‌است. آنها دو وظیفه عمده را بر عهده دارند.
حفظ و صیانت جامعه
عبدالبهاء دربارهٔ این وظیفه در الواح وصایای خود عنوان کرده که ایادی امرالله باید بیدار باشند و اگر کسی آغاز به مخالفت با ولی امرالله کرد، بی‌آنکه بهانه‌ای از او پذیرفته شود، آن شخص فوراً باید از جمع اهل بها اخراج شود[۵]
تربیت نفوس و تحسین اخلاق عموم
این گروه در زمان ولی امرالله در قارات عالم به این دو وظیفه مشغول بوده‌اند. او دربارهٔ وظیفه دوم ایادی امرالله نیز به تلاش و کوشش ایادیان در تبلیغ عموم به امر بهائی اشاره کرده‌است.[۶]
شوقی افندی هم در بیان مقام ایادی امرالله گفته‌است: «علما در این کور مقدس در یک مقام ایادی امرالله و در مقام دیگر مبلغین و ناشرین امر که در سلک ایادی نباشند ولی رتبه اولی را در تبلیغ حائز …»[۷]
تاریخچه انتخاب ایادی
انتخاب افرادی با نام ایادیان امرالله از زمان بهاءالله شروع شد؛ پس از او، عبدالبهاء در تذکرة الوفا چند تن از مؤمنان را به عنوان ایادی نام برد و در الواح وصایا نیز مقرر کرد که شوقی افندی، افرادی را به اراده خود به سمت ایادی امرالله منصوب کند. شوقی افندی در وهله اول عده‌ای را برای دوران پس از وفاتش به مقام ایادی امرالله مقرر و سپس پس از گذشت چند سال، ۳۲ نفر را در نقاط مختلف دنیا به این سمت منصوب کرد. به این ترتیب تعداد افرادی که منتصب به ایادیان امرالله شدند در مجموع به ۵۰ نفر رسید. ۴ نفر را بهاءالله، ۴ نفر را عبدالبهاء و ۴۲ نفر را شوقی افندی، انتخاب کردند. در سال‌های بین وفات شوقی افندی در سال ۱۹۵۷ و انتخاب بیت العدل اعظم در سال ۱۹۶۳، ایادیان امرالله وظیفه خود را در حراست و صیانت جامعه بهائی ایفا کردند اما در این مدت ۶ ساله تنها ۲۷ نفر از ایادیان امرالله در قید حیات بودند.[۸]
بیت العدل اعظم در نخستین سال‌های فعالیت خود تصمیمی گرفت که هم در تبلیغ و هم در امور اداری امر بهائی تأثیری شدید داشت. علم به اینکه جانشینی برای شوقی افندی موجود نیست، معلوم می‌کرد که دیگر انتصاب و برگزیدن ایادی امرالله امکان ندارد، حال آنکه اهمیت وظائف ایادی به نحوی در عرض شش سال بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۳ (از فوت ولی امرالله تا تشکیل بیت العدل) از پیش به اثبات رسیده بود. از این رو بیت العدل اعظم که صاحب اختیار بود، مؤسسات جدیدی را به وجود آورد و در ماه جون سال ۱۹۶۸ تصمیم گرفت هیئتی را به نام مشاوران قاره‌ای ایجاد کند.[۹]
پانویس
۱. کتاب نظم بدیع جلد2 نوشته حبیب‌الله حسامی، ص214-215 و ص209
۲. همان ، صفحه210
۳. راهنمای محافل روحانیه صفحه 224 و 225
۴. کتاب نظم بدیع جلد2 نوشته حبیب‌الله حسامی صفحه226
۵. همان، صفحه 236و 237
۶. همان، صفحه 237
۷. همان، صفحه228
۸. http://refe rence.bahai.org/fa/t/b/KA/index.html یادداشتهایی بر کتاب اقدس، مرکز جهانی بهائی ۱۹۹۲، صفحه م ۲۳۰ متن کتاب
۹. http://reference.bahai.or) . قرن انوار، بیت العدل اعظم، فصل نهم، صفحه ۸۳، متن کتاب (g/fa/t/bic/COL/index.html
منابع:
یادداشتهایی بر کتاب اقدس، مرکز جهانی بهائی ۱۹۹۲
ارکان نظم بدیع
خاطرات محمود، عبدالبهاء، صفحات ۲۹–۳۰
قرن انوار، بیت العدل اعظم