ای حبیبان با وفا و برگزیدگان حضرت کبریا،
جامعۀ اسم اعظم در سراسر عالم مملو از شور و شعف حاصله از شروع نقشۀ پنج سالۀ جدید است. پیام های محبت آمیز واصله از نمایندگان کانونشن های ملی ممالک مختلف به مرکز جهانی، حاکی از عزم جزم بهائیان عالم برای سرعت بخشیدن به فرایند یدخلون فی دین الله افواجاً از طریق شروع برنامه های فشردۀ رشد در حداقل ۱۵۰۰ محدودۀ جغرافیایی در سراسر جهان می باشد.
احبای عزیز و محبوب ایرانی مقیم بلاد سائره ملاحظه نمایند
یاران عزیز و محبوب،
به طوری که احیاناً مطلع هستید، راپرت اخیر گزارش گر ویژۀ سازمان ملل برای آزادی دین یا عقیده، موجب نگرانی عمیقی دربارۀ اقدامات اخیر دولت ایران علیه بهائیان عزیز مهد امرالله شده است، اقداماتی که گزارشگر مزبور آن را «غیر مجاز و غیر قابل قبول» توصیف می کند. شکی نیست که جمال اقدس ابهی پیروان مظلوم خود را ملحوظ لحاظ عنایت و مشمول الطاف مشفقانۀ خود خواهند فرمود. این جمع به سهم خود اقدامات منظمی را در عرصۀ ملّی و بین المللی، به منظور آگاه ساختن عالم و عالمیان از این خطر حاد و بحرانی که آن جامعۀ معزّز و محبوب با آن روبه رو است، دنبال می کند. در نتیجۀ مجهودات بی درنگ افرادی که مسئولیت انجام این کار به آنان محوّل شده است، دوائر مختلف سازمان ملل متحد و دولت ها و سازمان های مدنی و رسانه های گروهی در بسیاری از ممالک جهان به بررسی وضع بهائیان ایران مشغولند، شاید فریادی شدید و عالمگیر بلندشده و دست ظالمین را کوتاه نماید.
همان طور که در آخر فهرست مطالب و آخر مقدمه ذکر شد، پس از اتمام نوشتن نسخۀ اولیۀ متن حاضر در ۳۰ / ۸ / ۱۳۸۴، به علل مشکلات موجود، تایپ و مقابلۀ آن پس از یک سال با تأخیر آماده گردید. در این مدت وقایع مهم جدیدی رخ داد که به نظر رسید حتماً باید به نحوی در تکمیل مباحث متن اولیه به آن اضافه شود. اما چون افزودن کامل آنها در جای جایِ متنِ اصلی و یادداشت ها دراین مدت کوتاه میسر نبود، لذا شرح بسیار مختصری از آنها را در این ضمیمه آورد تا هموطنان نازنین و منصف از ادامۀ اقدامات و مخالفت ها و حیله های جاعلین مسلخ عشق و سایر ردیه نویسان و معدود نفوسی که خود را دشمن ِ قسم خوردۀ بهاییان می دانند، آگاه گردند و بیشتر به عظمت امر بهائی و استقامت و صبر و مظلومیت عشّاقِ آن پی برند و واضح تر ذلت و زبونی و استیصالِ جاعلینِ بی انصاف را دریابند.
محفل روحانی ملی می تواند بنا به پیشنهاد یكی از محافل روحانیۀ محلیه یا رأساً فردی را به علت تخلف یا عدم اطاعت از دستورات و تصمیمات محفل برای مدتی معلوم و محدود از برخی حقوق و مزایای اداری مانند شركت در انتخابات یا عضویت در محافل روحانیه محروم كند كه این مجازات در نظامات بهائی به تنبیه و توبیخ اداری موسوم است و اعمال آن از اختیارات محفل مقدس روحانی ملی است. تنبیه اداری یك فرد ممكن است طبق تصمیم محفل روحانی ملی به جامعه نیز اعلان شود.
جمهوری اسلامی ایران باید بداند و مطمئن باشد كه جامعۀ جهانی بهائی ابداً مایل نیست نسبت به آن حكومت اظهار مخالفتی نماید و بر آن لطمه ای وارد سازد و نیز هرگز راضی نیست كه در صحنۀ بین المللی جمهوری اسلامی ایران بدنام گردد. چون نظر به گذشته كنیم ملاحظه می نماییم كه در بدو تأسیس جمهوری اسلامی محفل ملی ایران از طرف جامعۀ بهائی طی نامه های متعددی به مؤسّسین جمهوری اسلامی به كمال تأكید اطمینان دادكه جامعۀ بهائی ایران نسبت به آن حكومت وفادار است و اطاعت از حكومت را در پیروی از یكی از اصول دینی خود بی چون و چرا رعایت خواهدكرد.
۲۶ نوامبر ۲۰۰۳
۴ شهرالقول ۱۶۰
یاران و یاوران حضرت رحمن در كشور مقدس ایران ملاحظه فرمایند
ای دوستان محبوب
بیش از یكصد و بیست و پنج سال پیش حضرت عبدالبهاء رساله ای خطاب به ملّت ایران صادر فرمودند. از آنجا كه جامعۀ جدید البنیان بهائی گرفتار تعصبات بی امان در آن سامان بود صاحب آن كلام آسمانی از ذكر نام مبارك خویش بر آن صحیفۀ یزدانی امتناع ورزید اما پیام هیكل اطهر كاملاً صریح و روشن بود. حضرتش با مهری بی كران نسبت به وطنی كه از زمان صباوت به علّت تبعید از دیدارش محروم مانده بود با لحنی پرشور از مردم ایران درخواست نمود كه خرّم روزگاران خوش پیشین را به خاطر آرند، زمانی كه «مملكت ایران به منزله قلب عالم» و «مركز علوم و فنون جلیله بود و منبع صنایع و بدایع عظیمه و معدن فضائل و خصائل حمیدهء انسانیه» طلعت میثاق ورّاث آن مدنیت عظیم را دعوت فرمود كه بپاخیزند و سمند همّت در میدان غیرت برانند و استیفای میراث مرغوب كهن نمایند.
به عنوان بخشی از مبارزات مستمر دولت جمهوری اسلامی ایران برای بی اعتبار ساختن دیانت بهائی، این دولت اخیراً بیانیه ای رسمی تحت عنوان بهائیت، منشاء و نقش آن انتشار داده است.
بیش از ۱۶۱ سال است كه بهائیان در كشور مقدس ایران سرزمین آباء و اجدادی خود كه به نام پر افتخار آن به خود می بالند به علّت پیروی از آیین جدید و در حالی كه بزرگترین اقلیت دینی در این كشور محسوب می شوند، تا به امروز همواره معرض انواع اذیت و آزار و قتل و كشتار واقع شده و انواع تضییقات و بلایا و محرومیت های گوناگون را در سبیل ایمان به خداوند تحمّل كرده و بنا بر دلائل و مدارك موجود بر خلاف همۀ موازین دین و قانون و اخلاق در مسائل مختلفۀ فردی و اجتماعی دچار تبعیضات ناروا و مظالم گوناگون بوده اند و هر زمان در این كشور تحولات سیاسی و اجتماعی به وجود آمده است تحریكات جدید بر علیه این اقلیت دینی به عمل آمده و حقوق مسلم ایشان به نحوی تضییع شده است.
همان طوركه قبلاً در مقدمه و بخش اول ذكر شد، در این بخش به جواب های جزئیات اتهامات مسلخ عشق خواهیم پرداخت. البته با آنچه مفصلاً در مقدّمه و بخش اوّل و هشت بند و نكات كلّی مذكور در آن آمد شاید دیگر لزومی به بررسی محتوای كتاب نباشد و خود مطالب مسلخ عشق پاسخ افترائات و اكاذیب آن نیز باشد. اما از آنجا كه ممكن است بعضی جزئیات آن قبلاً و مشخصاً مورد اشاره قرار نگرفته باشد، لذا ذیلاً تا آنجا كه لازم است، با قید صفحه مربوط از مسلخ عشق، مطالبی تقدیم می گردد و قبل از شروع خاطر نشان می كند كه اكثر موارد ذیل، به نحوی در مقدّمه و بخش اوّل مورد بحث قرار گرفته است به این جهت در هر مورد، اشاره و ارجاع به بخش اوّل یا مقدّمه نخواهد شد، اما خود عزیزان خواننده باید بدانند كه در مورد هر مطلب، توضیحاتی نیز در مقدّمه و بخش اوّل وجود دارد كه می توانند — و گاه باید — به آنها مراجعه فرمایند و نیز پاسخ های بخش اوّل و دوّم، پاسخ به ردیۀ چرا مسلمان شدم نیز می باشد.
از آغاز ظهور ادیان بابی و بهائی اتهامات و دروغ های گوناگونی برای جلوگیری از رشد آنها در ایران و جهان گفته و نوشته شده است. بررسی اجمالی اتهامات مزبور در ۱۶۳ سال اخیر در سه دورۀ قاجاریه و پهلوی و جمهوری اسلامی، سبب آشکار شدن حقایق بیشماری است که در زیر به آن می پردازد.
