بسیاری از احکام حضرت بهاءالله در ارتباط با زندگی اجتماعی و روحانی فرد در کتاب اقدس مندرج است. این کتاب شامل حدودات و ترتیبات مخصوص مربوط به نماز، روزه، ازدواج، ارث، مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی است.
حضرت بهاءالله در كتاب اقدس طبقۀ عالمان روحانی را منسوخ اعلام میدارند، بردهداری را ممنوع میکنند، ریاضت و عزلتگزینی را منع میسازند، آزار و اذیت حیوانات را تقبیح مینمایند، غیبت را نهی میکنند، اشتغال به كسب و کار را واجب محسوب مینمایند، لزوم تعلیم و تربیت كودكان را مورد تأكید قرار میدهند، هر فرد را موظف به اطاعت از حكومت میدارند، بهائیان را امر میکنند که با جمیع اهل ادیان با کمال روح و ریحان معاشرت نمایند و اهمیت تقوی، امانت، صدق و صفا، مهر، صبر و شكیبایی و عدل و انصاف را خاطر نشان میسازند.
در عین حال كه اهمیت پیروی از این احکام و سایر تعالیم و دستورات الهی واضح است، بهائیان سعی میكنند همواره در نظر داشته باشند كه احکام الهی را نمیتوان به فهرستی ساده از باید و نبایدها فروکاست. آنچه مطرح است، قوۀ تحولآفرین ظهور الهی برای اصلاح الگوهای رفتاری فرد، به اهتزاز درآوردن قلوب و ارواح تمامی مردمان، سامانبخشی زندگی جمعی بشریت، شکلدهی فرهنگ، حیاتبخشی به ساختارهای اجتماع و در تحلیل نهائی پیشبرد تمدن است.
حضرت بهاءالله، خود، در كتاب اقدس به پیروانشان توصیه میکنند كه دستورات ایشان را صرفاً به «احکام» تقلیل ندهند و بیان میدارند که «فتحنا ختم لرّحیق المختوم باصابع القدرة و الاقتدار» (با انگشتان قدرت و اقتدار شراب سر به مُهر را گشودیم). آن حضرت احكام خود را به عنوان «چراغهای عنایت» و «کلیدهای رحمت» برای مردمان توصیف میکنند.
حضرت بهاءالله تصریح میکنند: «قد تکلّم لسان قدرتی فی جبروت عظمتی مخاطباً لبریتی ان اعملوا حدودی حبّاً لجمالی طوبی حبیب وجد عرف المحبوب من هذه الکلمة الّتی فاحت منها نفحات الفضل علی شأن لا توصف بالاذکار.» (لسان قدرتم به مردمم چنین خطاب کرد که احکام مرا به خاطر عشق جمال من انجام دهید. خوشا به حال عاشقی که بوی خوش معشوق را از این بیان دریافت، بیانی که رائحۀ موهبت به شأنی غیرقابلوصف از آن به مشام میرسد.)
منبع: سایت رسمی آئین بهائی bahai.org