احکام دیانت بهائی

در خصوص ا‌ول عید رضوان

«در خصوص عید رضوان سوال نموده بودید که یوم اول همان یومی است که دو ساعت به غروب مانده اول عید است و اشتغال در آن جائز نه یا یوم ثانی همان یوم اول که دو بغروب مانده است، در آن شغل و عمل جائز نه.»

در خطابی دیگر

«در خصوص اول عید رضوان استفسار نموده بودید. اول یوم رضوان همان روز است که دو ساعت بغروب مانده داخل عید میشوید. آن یوم از ایام رضوان معدود.»

امر و خلق – جلد ۴ – صفحات ۹-۱۰


عید رضوان چند روز است

هیچ توجّه کرده اید که بعضی دوستان نهم و دوازدهم عید رضوان را نیز جداگانه تبریک میگویند. در حالی که دوازده روز عید است؛ این سه روز، یعنی اوّل و نهم و دوازدهم تعطیل است. یعنی این عبارت که “نهم عید مبارک باشد” بی معنی است. حضرت عبدالبهآء در لوح احبّای سروستان میفرمایند:

“از عدد ایّام رضوان سؤال نموده بودید، دوازده روز است و یوم اوّلش همان یوم دو ساعت به غروب مانده است.” و از جمال قدم در لوح میرمحمّدحسین بیک بشرویه است که، “امّا ایّام عید اعظم عصر سی و دوم بعد از نوروز اوّل عید است و عصر چهل و سوم انتهای آن و این دوازده یوم میشود…” (گنجینه حدود و احکام، ص360 و 361)

بعضاً با استناد به این بیان حضرت عبدالبهآء که “عید رضوان دوازده روز و یازده شب است” میگویند که چون از روز اوّل رضوان، عید شروع میشود پس اشتغال به کار در روز قبل بعد از غروب جایز است. طبق مطلبی که قبلا در گروه درج شد ، از مرکز جهانی استفسار شد. جواب عنایت شد که چون روز بهائی از غروب تا غروب است، لذا اوّل رضوان از غروب روز قبل شروع میشود و تا غروب روز اوّل ادامه دارد.


کانال ندای دل (https://t.me/nedayedel9)
کانال اندیشه (https://t.me/Andishebahai)