دعا و نیایش جایگاه ویژه‌ای در زندگی فرد بهائی دارد. دعا غذای روزانه‌ای است که روح بشر برای رسیدن به هدف والایش به آن محتاج است. دعا و نیایش گفتگوی بی‌واسطۀ انسان است با خالق خویش: فرصتی برای ابراز عشق به معشوق حقیقی و یکی از عزیزترین و ارزشمند‌ترین لحظات زندگی انسان.
بهائیان همچنین سفارش شده‌اند که روزانه به مطالعۀ آثار الهی بپردازند و در معانی آن‌ها تفکر کنند و عمیق شوند. مطالعۀ روزانۀ کلام الهی فرصتی است تا با تمرکز بر مفاهیم عمیق موجود در آن در مورد نحوۀ به کارگیری تعالیم الهی در رفتار و زندگی خود و همچنین درتلاش‌هایمان برای مشارکت در پیشرفت اجتماع بیاندیشیم.
چنین توجه و تمرکزی، ما را یاری می‌دهد تا به این توصیۀ حضرت بهاءالله جامۀ عمل بپوشانیم که می‌فرمایند صبحتان از شامگاهتان و فردایتان را از دیروزتان برتر و نیکوتر نمایید. البته حضرت بهاءالله تاکید کرده‌اند که نباید در مطالعۀ آثار الهی زیاده‌روی نمود به‌گونه‌ای که موجب خستگی و کسالت شود.
از دیگر اعمال مؤثر در رشد معنوی انسان نماز و روزه است. افراد بهائی بین سنین 15 تا 70 سال، مطابق دستور حضرت بهاءالله، روزانه به تلاوت نماز می‌پردازند و 19 روز از سال (پیش از فرارسیدن نوروز) از طلوع تا غروب خورشید روزه می‌گیرند.
پایان این دورۀ 19 روزه مطابق با نوروز و آغاز سال نو برای بهائیان در سراسر دنیا است. دوران روزه، فرصتی برای دعا و مناجات، تمرکز و توجه و تجدید قوای معنوی است. حضرت عبدالبهاء دربارۀ تاثیرات روزه بر پیشرفت معنوی انسان می‌فرمایند: «صیام سبب تذکر انسان است. قلب رِقت یابد. روحانیت انسان زیاد شود و سبب می‌شود که انسان فکرش حصر در ذکر الهی می‌شود.»
لینک صفحه “پیشرفت معنوی فردی” در وبسایت “بهائیان ایران”:
https://bit.ly/3kJsahX
وبسایت بهائیان ایران (https://t.me/bahaisofiran_official)