شکرگزاری
خداوند از انسان ها خواسته است تا در برابر نعمت وجود و نعمت هدایت و ایمان و دیگر نعمت های خدا شکرگزار باشد.
محبت و مهربانی
آنچه بیشتر از هر صفتی در دیانت بهایی مورد توجه و راهکار اصلی صلح جهانی ذکر شده محبت و مهربانی است
حجاب و حیا
در مورد پوشش و حجاب ، لباس خاصی به بهائیان توصیه نشده است و آنان آزادند که با توجه به شرایط فرهنگی ، آداب و سنن اجتماعی و شرایط آب و هوائی و موقعیت اجتماعی خود و سایر مسائل مربوطه پوشش و لباس خود را انتخاب کنند .
ساده زیستی و اعتدال کلید آرامش
در دنیای پر از تجملات و زرق و برق امروز که افراد فارق از وظایف روحانی خود تمام تلاششان را صرف در کسب مال و ثروت برای ازدیاد تجملات فریبنده دنیای امروز کرده اند تعالیم بهایی ما را به ساده زیستی و حفظ تعادل در امور که سبب راحت بشر میشود تشویق میکند و گوشزد مینماید که حیات انسان هدفی بسیار والاتر از امور این جهانی که تعالی روح انسان است دارد و راهکار را تعادل در امور و جنبه های مختلف زندگی میداند.
شادی و سرور
انسان چگونه میتواند دارای شادی و سرور همیشگی باشد سروری که به مقتضی تحولات تغییرزمان نکند؟
حفظ حرمت پیران و بزرگان
وقتي حرمت والدين و اكابر جامعه ناديده انگاشته مي شود ، تفاهم و درك متقابل بين نسلها ضعيف مي گردد ،
کمک به فقرا
انفاق از مال و کمک به فقرا از امور پسندیده در اکثر فرهنگ های جهان است و در امر بهایی نیز بسیار مورد تاکید می باشد
مساعدت به بیماران
کمک و عیادت و مناجات به درگاه الهی و طلب شفا برای فرد بیمار وظیفه ایست وجدانی که ابنا بشر نسبت به یکدیگر دارند
اتحاد یا جدایی
بدون اتحاد هیچگاه جامعه بشر روی آسایش نبیند و هیچ امری استقرار نیابد و هیچ موفقیتی در شئون زندگی حاصل نشود
روشنفکر یا متعصب
روشن فکری ردایی است که امروزه بسیاری مدعی بر ملبس بودن بدان هستند لذا در این مجال به بیان تمایزات روشن فکر و متعصب میپردازیم تا شاید اندکی این تظاهر قابل تمیز گردد .
حُسن اخلاق و رفتار
پرورش خصائص روحانی که هر یک از ما را در سفر ابدیمان به سوی پروردگار یاری مینماید، نقشی محوری در زندگی روحانی دارد. پرورش چنین خصائصی در این عالم ارتباط جداییناپذیری با تهذیب اخلاق و بهبود رفتارمان به طور مستمر دارد؛ فرآیندی که در نتیجۀ آن اعمالمان هر چه بیشتر انعکاسی از شرافت و اصالتی میگردد که در هر انسانی به ودیعه گذارده شده است. حضرت عبدالبهاء میفرمایند:
نیکوکاری و محبت بدون ریا
“درباره نیکوکاري و خوشرفتاري و ابراز مهرباني و خدمت به نوع انسان چنین تعلیم می فرمایند که ابراز محبت و اظهار خدمت وقتي مفید و مقبول و الیق شئون ایماني است که مقدّس و مبرّا از شائبه ي ریا باشد والا اگر مقصود و منظوري هم در ضمن ملحوظ شود ولو آن مقصود و منظور هر قدر في حد ذاته مقبول و مقدس باشد باز هم این نیکوکاري آلوده به ریاکاري است و في سبیل االله محسوب نه و چندان تأثیر در عالم وجود ندارد.