Give ear unto God’s holy Voice, and heed thou His sweet and immortal melody. Behold how He hath solemnly warned them that have repudiated the verses of God, and hath disowned them that have denied His holy words.
Consider how far the people have strayed from the Kawthar of the divine Presence, and how grievous hath been the faithlessness and arrogance of the spiritually destitute in the face of that sanctified Beauty. Although that Essence of loving-kindness and bounty caused those evanescent beings to step into the realm of immortality, and guided those destitute souls to the sacred river of wealth, yet some denounced Him as “a calumniator of God, the Lord of all creatures,” others accused Him of being “the one that withholdeth the people from the path of faith and true belief,” and still others declared Him to be “a lunatic” and the like.
“بشنويد ندای قدس الهی و نوای خوش صمدانی را که چگونه در تلويح، انذار فرموده مکذّبين آيات را و بيزاری جسته منکرين کلمات قدسيّه را. و بُعد ناس را ملاحظه فرمائيد از کوثر قرب و اعراض و استکبار آن محرومان را بر آن جمال قدس. با اينکه آن جوهر لطف و کرم، هياکل عدم را به عرصه قِدَم هدايت می فرمود و آن فقيران حقيقی را به شريعه قدسيّه غنا دلالت می نمود مع ذلک بعضی می گفتند اين مردی است افترا کننده بر پروردگار عالميان و بعضی می گفتند اين منع کننده است ناس را از شريعه دين و ايمان و برخی نسبت جنون می دادند و امثال ذلک.”
بعضی می گفتند اين مردی است افترا کننده بر پروردگار عالميان
سوره ص آیه چهار: وَعَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ. یعنی و از اينكه هشداردهنده اى از خودشان برايشان آمده درشگفتند و كافران مى گويند اين ساحرى شياد است
بعضی می گفتند اين منع کننده است ناس را از شريعه دين و ايمان
همان سوره آیه ششم: وَانْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ. یعنی و بزرگانشان روان شدند [و گفتند] برويد و بر خدايان خود ايستادگى نماييد كه اين امر قطعا هدف [ما]ست
برخی نسبت جنون می دادند
سوره حجر آیه ششم: وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ. یعنی و گفتند اى كسى كه قرآن بر او نازل شده است به يقين تو ديوانه اى.
امثال ذلک
به پیامبر میگفتند خیالاتی و شاعر:
سوره یوسف آیه چهل و چهارم: قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلَامِ بِعَالِمِينَ. یعنی گفتند خوابهايى است پريشان و ما به تعبير خوابهاى آشفته دانا نيستيم.
سوره انبیاء آیه پنجم: بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ. یعنی بلكه گفتند خوابهاى شوريده است [نه] بلكه آن را بربافته بلكه او شاعرى است پس همان گونه كه براى پيشينيان هم عرضه شد بايد براى ما نشانه اى بياورد.