That these divine Luminaries seem to be confined at times to specific designations and attributes, as you have observed and are now observing, is due solely to the imperfect and limited comprehension of certain minds.
Otherwise, they have been at all times, and will through eternity continue to be, exalted above every praising name, and sanctified from every descriptive attribute. The quintessence of every name can hope for no access unto their court of holiness, and the highest and purest of all attributes can never approach their kingdom of glory. Immeasurably high are the Prophets of God exalted above the comprehension of men, who can never know them except by their own Selves. Far be it from His glory that His chosen Ones should be magnified by any other than their own persons. Glorified are they above the praise of men; exalted are they above human understanding!
“و اينکه در مقام بيان و ذکر،تخصيص داده می شوند به بعضی از اسماء و صفات چنانچه شنيده ايد و می شنويد، نيست مگر برای ادراک عقول ناقصه ضعيفه و إلّا لم يزل و لايزال مقدّس بودهاند از هر اسمی و منزّه خواهند بود از هر وصفی. جواهر اسماء را به ساحت قدسشان راهی نه و لطائف صفات را در ملکوت عزّشان سبيلی نه. فَسُبحانَ اللّه مِن اَن يُعرَفَ اَصفياؤُه بِغَيرِ ذواتِهِم اَو يُوصَفَ اَولِياؤهُ بِغَيرِ اَنفُسِهِم. فَتَعالَی عَمّا يَذکُرُ العِبادُ فی وَصفِهِم و تعالَی عَمّا هُم يَعرِفُونَ.”
بعضی از اسماء و صفات: مانند کلیم الله، روح الله، رسول الله، باب الله،
لم يزل و لايزال: آنکه همیشه بوده است، و زوال ناپذیر است.
جواهر اسماء: حقیقت اسمها.
“فَسُبحانَ اللّه مِن اَن يُعرَفَ اَصفياؤُه بِغَيرِ ذواتِهِم اَو يُوصَفَ اَولِياؤهُ بِغَيرِ اَنفُسِهِم. فَتَعالَی عَمّا يَذکُرُ العِبادُ فی وَصفِهِم و تعالَی عَمّا هُم يَعرِفُونَ.”
از جمال مبارک است به این مضمون که : خدا پاک و منزه است از اینکه برگزیدگانش توسط کسی غیر از خودشان شناخته شوند و یا اولیای خدا توسط دیگران توصیف گردند. پس، از آنچه بندگان در توصیف آنها ذکر کنند والاتر هستند و از آنچه بندگان میدانند بلند مرتبه ترند.