Twelve hundred and eighty years have passed since the dawn of the Muhammadan Dispensation, and with every break of day, these blind and ignoble people have recited their Qur’án, and yet have failed to grasp one letter of that Book!
Again and again they read those verses which clearly testify to the reality of these holy themes, and bear witness to the truth of the Manifestations of eternal Glory, and still apprehend not their purpose. They have even failed to realize, all this time, that, in every age, the reading of the scriptures and holy books is for no other purpose except to enable the reader to apprehend their meaning and unravel their innermost mysteries. Otherwise reading, without understanding, is of no abiding profit unto man.
“باری هزار و دويست و هشتاد سنه از ظهور نقطه فرقان گذشت و جميع اين همج رعاع در هر صباح تلاوت فرقان نمودهاند و هنوز به حرفی از مقصود فائز نشدند و خود قرائت می کنند بعضی آيات را که صريح بر مطالب قدسيّه و مظاهر عزّ صمديّه است مع ذلک هيچ ادراک ننمودهاند. و اين مدّت اين قدر ادراک نشده که مقصود از تلاوت کتب و قرائت صحف در هر عصری، ادراک معانی آن و بلوغ به معارج اسرار آن بوده و إلّا تلاوت بی معرفت را البتّه فائده کلّی نباشد.”