کتاب اقدس امّ الكتاب دیانت بهائی

بند نود و سوم : خطاب به طهران

سوف تنقلب فيک الامور و يحکم عليک جمهور النّاس انّ ربّک لهو العليم المحيط * اطمئنّی بفضل ربّک انّه لا تنقطع عنک لحظات الالطاف سوف يأخذک الاطمينان بعد الاضطراب کذلک قضی الامر فی کتاب بديع *


Erelong will the state of affairs within thee be changed, and the reins of power fall into the hands of the people. Verily, thy Lord is the All-Knowing. His authority embraceth all things. Rest thou assured in the gracious favour of thy Lord. The eye of His loving-kindness shall everlastingly be directed towards thee. The day is approaching when thy agitation will have been transmuted into peace and quiet calm. Thus hath it been decreed in the wondrous Book.
عنقریب در تو امور منقلب خواهد شد. و جمهور مردم به تو حکومت خواهند کرد. همانا پروردگار تو هم داناست و هم محیط است. به فضل پروردگارت مطمئن باش. هیچوقت عنایت الهی از تو قطع نخواهد شد. عنقریب پس از آنکه مدتی در تو اضطراب و تشویش در جریان خواهد بود، اطمینان و آرامش کلی حاصل خواهد شد. این قضای الهی است در کتاب بدیع.

حضرت بهالله در لوحی میفرمایند: ” ای طبیب قبل از ارسال بدیع حجت الهی بر اهل آن دیار کامل و بالغ نشد چه که رئیس از تفصیل بتمامه مطلع نبوده و نفسی هم جهره کلمه ی حقی بر او القا نکرده ولکن بعد از ظهور بدیع رسالت منیعه ی الهیه و ابلاغ کلمه ی ربانیه و کتاب الهی و حجت و برهان کامل و بالغ شد و چون به نعمت معنویه اقبال ننمودند از نعماء ظاهره هم ممنوع گشتند حتم بود این بلاء من لدی الله مالک الاسماء”
حضرت عبدالبهاء میفرمایند: ” ای بنده ی آستان مقدس نظم سریر جهانیان و انتظام دیهیم حکمرانی بقوه آسمانی است و تائید حضرت رحمانی جمیع ملوک غرب امپراطورهای عالم در تحکیم سریر سلطنت باین عبارت پطرس حواری استدلال مینمایند که فرمودند کل سلطنته من الله یعنی حکومتی بتقدیر الهی است و با این سبب تخت پادشاهی خویش را تقدیس مینمایند و سلطنت خویش را ابدی آسمانی میشمارند حال ملاحظه فرما که در الواح چقدر ستایش از حکومت است و چقدر امر به اطاعت و صداقت بسریر سلطنت، پس واضح است که چه خواهد شد سبحان الله هنوز ارکان حکومت ملتفت این اعظم موهبت نشدند که خداوند چه عنایتی در حق اولیای امور نموده الان در اقصی بلاد عالم حتی امر یک بمرکز سلطنت ایران دعا مینمایند و نهایت ستایش را میکنند و عنقریب ملاحظه خواهد شد که دولت وطنی جمال مبارک در جمیع بسیط زمین محترمترین حکومات خواهد گشت ان فی ذلک عبره للناظرین و ایران معمورترین بقاع عالم خواهد شد ان هذا لفضل عظیم.

و خطاب به میرزا احمد سهراب در واشنگتن قوله العزیز: ” من به یاران نوشتم که به کلی از مداخله در امور سیاسی به نص قاطع جمال مبارک ممنوعید ابداً با انجمنی همدل نگردید و عضویت مجلس را قبول ننمائید حتی از این امور وجهاً من الوجوه دم نزنید ساکت و صامت باشید و مطیع و منقاد هر حکومت از فتنه و فساد بیزار گردید و از جمع احزاب در کنار باشید در آن وقت بعضی از ضعفا اعتراض نمودند که مدار این هیجان عمومی بر تحصیل عدالت و رفع مضرت است چرا باید مذموم و مقدوح باشد عاقبت باثر قلم خود نگاشتم که این حرکت جمهور آن حرکتی است که در نص کتاب چهل سال پیش صریحاً مذکور که خطاب به طهران میفرماید”
خطاب به ادیب طالقانی طهران ۴ شوال ۱۳۲۴ است قوله العزیز: ” در خصوص انقلاب مرقوم نموده بودید این انقلاب منصوص کتاب اقدس است و شدید است”
و قوله العزیز: ” از پیش تکرار میگردد مرقوم شد که انقلاب ایران اشتداد خواهد یافت و شدت اضطراب ازدیاد خواهد نمود حال همان است که مرقوم گردیده”
و خطاب به آقا میرزا آقای قائم مقام طهران قوله العزیز” انقلابات در ایران متتابع و عقبه دارد احبا باید در نهایت سکون و قرار و وقار سلوک و حرکت نمایند”
و خطاب به نور محمد خان قوله العزیز: ” از امن و امان مرکز ایران مرقوم نموده بودی در آینده بهتر گردد و خوشتر شود قدری مشکلات پیش آید اما بقائی ندارد در کتاب اقدس چهل سال پیش وقایع این سنه ی طهران بصریح عبارت مرقوم که در ارض طاء حرکت جمهور گردد ولکن بعد سریر سلطنت به شخص خطیری مزین شود هر مشکلی که حاصل گردد بتدریج زائل شود پس یقین نما که ملک حصین است و ملک در تحت حمایت نور مبین ملت آسایش یابد و دولت آرایش جوید هذا ما نخبرک به.”
قوله العزیز: ” اما ایران لیس له امان الا بالدخول فی ظل الرحمن هذا هو الکهف الامین هذا هو الرکن الشدید هذه هو الحصن الحصین و هذا هو الملاذ المنیع”
و خطاب به بهائیان اسلامبول “۱۳۳۴”: “عاقبت خواهید دانست ایران ویران گردد و دولت و ملت بنهایت مشقت افتد لکن ما ایران را روشن نمودیم و ایرانیان را عزت ابدیه خواستیم هرچند ایران الان گمنام است ولی این امر عظیم عاقبت اهل ایران را سرور عالم امکان کند”
و قوله العزیز: “مستقبل ایران در غایت شکوه و عظمت و بزرگواری است زیرا موطن جمال مبارک است جمیع اقالیم عالم توجه و نظر احترام به ایران خواهند نمود و یقین بدانید که چنان ترقی نماید که انظار جمیع اعاظم و دانایان عالم حیران ماند هذه بشاره کبری بلغهالمن تشاء و هذا وعد غیر مکذوب و ءاستعلمن نباه بعدحین.”
و قوله العزیز: ” عنقریب برادرانتان از اروپ و امریک بایران خواهند آمد و تاسیس صنایع بدیعه و بناء و آثار مدنیه و انواع کارخانه ها و ترویج تجارت و تکثیر فلاحت و تعمیم معارف خواهند نمود آنوقت حکومت بی نهایت خوشنود خواهد شد و نوایای این عبد درخیرخواهی دولت و خصوص و سریر شهریاری ظاهر خواهد گشت. ”

و در خطابی به تاریخ ۱۹ ذیقعده ۱۳۳۸ قوله الحکیم: ” جمیع این امور از ضعف حکومت حصول می یابد لهذا دعا مینمایم که خدا حکومت را قوت و نصرت بخشد عنقریب ملاحظه میفرمائید حکومت اگر از بُلشفیک رخنه نیابد قوت یابد و چون حکومت قدرت بر ضبط و ربط یابد این مشاکل حل گردد باری مطمئن باشید حکومت اگر از بشفیک راحت یابد قوت خواهد یافت. “

حضرت ولی امرالله در یکی از تواقیع خود در تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۲۳میفرمایند: اوضاع حالیه مملکتی ایران چنان است که امتزاج و مخالطه و طرفداری احزاب و سیاسیون آن اقلیم مضر و عاقبت منجر به مشکلات و صدمات کلیه از برای امرالله شود. ترقی و عمران و نجات و استخلاص آن اقلیم منوط و مشروط به تعمیم و اجرای تعالیم اساسیه امرالله است که مُحَسِن اخلاق و مروج تربیت و مربی نفوس است نه اتخاذ وسائل مادیه سیاسیه و تمهیدات و اجراات غیر متینه ی اقتصادیه و انشاء احکام و قوانین نظمیه. یاران را چه مدخلیتی در این امور مشوشه و اسباب خارجه. ولی باید ملاحظه نمود و در نهایت همت کوشید تا زمامداران و اولیای امور تکدری حاصل ننمایند و گمان نکنند که بهائیان تعلق به وطن خویش ندارند تا اسباب فساد و غلغله و آشوب فراهم نگردد.