بند نود و هشتم : علت نزول احکام

قد حضرت لدی العرش عرآئض شتّی من الّذين امنوا و سئلوا فيها اللّه ربّ ما يری و ما لا يری ربّ العالمين * لذا نزّلنا اللّوح و زيّنّاه بطراز الامر لعلّ النّاس باحکام ربّهم يعملون * و کذلک سئلنا من قبل فی سنين متواليات و امسکنا القلم حکمة من لدنّا الی ان حضرت کتب من انفس معدودات فی تلک الايّام لذا اجبناهم بالحقّ بما تحيی به القلوب *

Various petitions have come before Our throne from the believers, concerning laws from God, the Lord of the seen and the unseen, the Lord of all worlds. We have, in consequence, revealed this Holy Tablet and arrayed it with the mantle of His Law that haply the people may keep the commandments of their Lord. Similar requests had been made of Us over several previous years but We had, in Our wisdom, withheld Our Pen until, in recent days, letters arrived from a number of the friends, and We have therefore responded, through the power of truth, with that which shall quicken the hearts of men.

تقاضاهای مختلف پیش از تخت ما از سوی مؤمنان در مورد قوانین خداوند، پروردگاری که دیده و غیر قابل مشاهده، پروردگار تمام جهان آمده است. لهذا لوح مبارک نازل شد (یعنی کتاب اقدس) و زینت یافت به طراز اوامر الهی. شاید که مردم به احکام پروردگارشان عمل کنند. در سالهای قبل به تواتر پرسش میشد. جلو قلم را گرفتیم چراکه حکمتی بود در علم الهی، تا آنکه نامه هایی از چند نفر معین در این ایام رسید. لهذا جواب دادیم به حق و راستی به آنچه که زنده میشود به آن قلوب.

حضرت بهاءاللّه در يکی از الواح مبارکه ميفرمايند: در سنين معدودات از اطراف عرايض ناس به شطر اقدس وارد و از اوامر الهيّه سؤال می‌نمودند انّا امسکنا القلم علی ذکرها الی ان اتی الميقات. از زمان بعثت خفىّ حضرت بهاءاللّه در سياه چال طهران تا هنگام نزول کتاب مستطاب اقدس که مخزن حدود و احکام دور بهائی است بيست سال به طول انجاميد و حتّی بعد از نزولش تا مدّتی به ياران رحمانی در ايران ارسال نشد. اين تأخير در نزول احکام اصليّه که صرفاً به اراده الهی بوده و همچنين اجرای تدريجی احکام بعد از نزول، کل مدلّ بر آن است که حتّی در ايّام حيات نفس مظاهر ظهور جلوه و استقرار شريعت اللّه امری تدريجی است.