و کذلک رفع اللّه حکم دون الطّهارة عن کلّ الاشيآء و عن ملل اخری موهبة من اللّه انّه لهو الغفور الکريم * قد انغمست الاشيآء فی بحر الطّهارة فی اوّل الرّضوان اذ تجلّينا علی من فی الامکان باسمآئنا الحسنی و صفاتنا العليا هذا من فضلی الّذی احاط العالمين * لتعاشروا مع الاديان و تبلّغوا امر ربّکم الرّحمن هذا لاکليل الاعمال لو انتم من العارفين *
God hath, likewise, as a bounty from His presence, abolished the concept of “uncleanness”, whereby divers things and peoples have been held to be impure. He, of a certainty, is the Ever-Forgiving, the Most Generous. Verily, all created things were immersed in the sea of purification when, on that first day of Ridván, We shed upon the whole of creation the splendours of Our most excellent Names and Our most exalted Attributes. This, verily, is a token of My loving providence, which hath encompassed all the worlds. Consort ye then with the followers of all religions, and proclaim ye the Cause of your Lord, the Most Compassionate; this is the very crown of deeds, if ye be of them who understand.
خداوند مرتفع کرده است از شما حکم نجاست را از کل اشیاء و از ملل دیگر و این موهبت خداوند است که او آمرزنده و مهربان است. فرو رفته اند جمیع اشیاء در دریای طهارت در اول رضوان. وقتی که تجلی کردیم بر اهل عالم بر اسماء حسنی و صفات علیا. این از فضل الهی است که اهل عالم را احاطه کرد. برای اینکه معاشرت کنید با همه ی ادیان. و بتوانید تبلیغ کنید امر الهی را به آنها، این تاج اعمال پسندیده است. اگر شما بتوانید به آن پی ببرید.
علت نزول این آیه باور معتقدین ادیان به نجس بودن بعضی چیزها و کسان است مثلاً در اسلام نيز حکم نجاست کفّار مشرکين وارد شده است. در سورة التّوبه آيه ٢٨ ميفرمايند: “انّما المشرکون نجس …” و در سورة الرّوم آيه ٣٢ مقصود از مشرکين را بيان فرموده بقوله تعالی: “و لا تکونوا من المشرکين من الّذين فرّقوا دينهم و کانوا شِيَعاً کلّ حِزبٍ بما لَدَيْهِمْ فَرِحوِن.” و بديهی است که نظر بمفاد اين آيه يهود و نصاری و غيرهم جمعاًجزو مشرکين ميباشند زيرا همه آنها دين واحد خود را بمذاهب مختلفه تقسيم نموده‌اند و هر مذهبی خود را ناجی و باقی را هالک دانند. در کتب فقهيّه نيز نجاست کفّار مشرکين تصريح شده و طهارت آنان منوط بقبول دين اسلام است …. در رسائل انجيليّه نيز بنجاست مخالفين تصريح شده حتّی عقول و ضماير آنها را هم غير طاهر فرموده چنانچه پولس رسول در آيه پانزدهم از فصل اوّل از رساله خود به تيطوس نوشته: “جميع اشياء بجهت پاکان پاکست و از برای ناپاک چيزی پاک نيست زيرا آنان کلّ نجسند حتّی عقول و ضمايرشان.” در شريعت حضرت موسی نيز حکم مطروديّت و قتل و حرب و نهب و غارت و اجتناب از مخالفين دين موسی مصرّح است. برای اطّلاع بکتاب نَحَميا فصل سيزدهم آيه يک وتورات تثنيه فصل ٢٣/٣ و فصل ۶/٢١ و فصل ٨/٢٠ و فصل ١٠/٢٠ تا آخر و فصل ١١/٩ تا آخر کتاب يوشع و ساير مواضع عهد عتيق مراجعه شود . باری فضل اينظهور اعظم شامل اهل عالم گرديده و کلّ در رضوان محبّت و وداد صميمی داخل گشته و از قيود حدود سابقه رهائی يافتند تا بشکرانه اين نعمت قيام کنند.
واضح است که رکع مسئله ی نجاست چنانچه ذکرش رفت از جانب حق در این دور به معنای این نیست که کثیفی و مکروه نیز وجود ندارد بلکه مراد آن چیزی است که به لحاظ فقهی ناپاک است. در دیانت اسلام چیزهایی که نجس به شمار می‌روند به دو دسته تقسیم می‌شوند: دسته نخست، آنچه اصالتاً نجس است (نجاسات ده‌گانه) که آن را عین نجس می‌گویند؛ دسته دوم آنچه اصالتاً پاک است اما به دلیل تماس با نجاسات، نجس شده است (مُتَنَجَّس). طبق فقه شیعه، چند چیز وجود دارند که نجاستشان ذاتی است؛ یعنی در هر حال نجس هستند و امکان تطهیر آنها وجود ندارد، مانند خوک و سگ و خون. به این موارد عین نجس می‌گویند. بیشتر فقیهان شیعه ده چیز را ذاتاً نجس می‌دانند که به آنها اعیان نجسه یا نجاسات ده‌گانه گفته می‌شود: خون، ادرار، مدفوع، مَنی، مردار، سگ،خوک، کافر، شراب، فُقّاع (آبجو) .