کتاب اقدس امّ الكتاب دیانت بهائی

بند پنجاه و هفتم : حکم ضیافت

قد رقم عليکم الضّيافة فی کلّ شهر مرّة واحدة ولو بالمآء انّ اللّه اراد ان يؤلّف بين القلوب ولو باسباب السّموات و الارضين


Verily, it is enjoined upon you to offer a feast, once in every month, though only water be served; for God hath purposed to bind hearts together, albeit through both earthly and heavenly means.
واجب شده است بر شما در هر ماه یک مرتبه. ولو به اینکه فقط آب پذیرایی شود. خداوند دوست دارد که الفت دهد و ایجاد محبت بین قلوب کند. ولو به اسبابهای زمین و آسمان باشد.

” بايد اولياء در هر ديار بحکمت و بيان در محافل و مجالس جمع شوند و آيات الهی را قرائت نمايند چه که آيات مُحْدِث نار محبّت است و مُشْعِل آن ” .( ص ١٤٢ ج ٣ امر و خلق )
” ضيافت نوزده روزه بسيار سبب فرح و سرور قلوبست . اگر چنانچه بايد و شايد اين ضيافت مجری گردد ياران در هر نوزده روزی روح جديدی يابند و قوّتی روحانی جويند ” ٠( ص ٨٩ ج ١ منتخبات مکاتيب حضرت عبدالبهاء ط آمريکا )
” در خصوص ضيافت در هر شهر بهائی سؤال نموده بوديد . مقصود از اين ضيافت الفت و محبّت و تبتّل و تذکّر و ترويج مساعی خيريّه است . يعنی بذکر الهی مشغول شوند و تلاوت آيات و مناجات نمايند و با يکديگر نهايت محبّت و الفت مجری دارند و اگر ميان دو نفر از احبّاء اغبراری حاصل هر دو را دعوت نمايند و باصلاح ما بين کوشند ” (ص ١٥٧گنجينه حدود و احکام)
” ديگر از مشروعات مهمّه خطيره که در تقويت و تشييد مبانی نظم الهی کمک فراوان نموده مؤسّسه ضيافات نوزده روزه است که از ارکان قويّه نظم اداری محسوب و در اکثر جوامع بهائی در شرق و غرب بنهايت اتقان و انتظام دائر و برقرار است و در برنامه آن شؤون مشخصّه حيات جامعه يعنی جنبه های ثلاثه روحانی و اداری و اجتماعی کاملاً مندرج و مندمج ميباشد ” .( ص ٦٣ ج ٤ کتاب قرن بديع – ترجمه مصوب )
انعقاد جلسات ضيافات نوزده روزه مبتنی بر اين حکم مبارک است. در کتاب مستطاب بيان عربی حضرت اعلی به مؤمنين دور بيان امر فرموده بودند که هر نوزده روز يک بار مجتمع گردند و برای اظهار محبّت و مهمان‌نوازی ضيافتی ترتيب دهند. حضرت بهاءاللّه اين حکم را تأييد و مقصد از آن را ترويج اتّحاد و تأليف قلوب مقرّر داشته‌اند. حضرت عبدالبهاء و حضرت ولىّ امراللّه اهميت تشکيلاتی اين حکم را به تدريج تبيين و تشريح فرموده‌اند. در ابتدا حضرت عبدالبهاء اهميت جنبه روحانی و معنوی ضيافت را بيان فرمودند. سپس حضرت ولىّ امراللّه، علاوه بر تشريح جنبه‌های روحانی و اجتماعی، قسمت اداری ضيافت را اضافه فرموده آن را تحت نظامی خاص درآورده و لزوم مشاوره در امور جامعه و ابلاغ اخبار و بشارات و پيامهای مؤسّسات امريّه را در جلسات ضيافات تأکيد فرموده‌اند. در پاسخ به سؤالی که آيا حکم ضيافت از واجبات است يا نه، حضرت بهاءاللّه می‌‌فرمايند واجب نيست (سؤال و جواب، فقره ٤۸). حضرت ولىّ امراللّه در توقيعی که حسب الامر هيکل مبارک صادر گرديده می‌‌فرمايند: شرکت در ضيافات نوزده روزه واجب نيست ولی بسيار اهميت دارد. هر يک از ياران بايد حضور در اين جلسات را از وظايف خود بدانند.