بند چهل و دوم

This is the purpose underlying the symbolic words of the Manifestations of God. Consequently, the application of the terms “sun” and “moon” to the things already mentioned hath been demonstrated and justified by the text of the sacred verses and the recorded traditions.

Hence, it is clear and manifest that by the words “the sun shall be darkened, and the moon shall not give her light, and the stars shall fall from heaven” is intended the waywardness of the divines, and the annulment of laws firmly established by divine Revelation, all of which, in symbolic language, have been foreshadowed by the Manifestation of God. None except the righteous shall partake of this cup, none but the godly can share therein. “The righteous shall drink of a cup tempered at the camphor fountain.”

باری، اين است مقصود از تلويحات کلمات مظاهر الهی. پس اطلاق شمس و قمر در اين مراتب بر اين مقامات مذکوره به آيات نازله و اخبار وارده محقّق و ثابت شد. اين است که مقصود از ذکر تاريکی شمس و قمر و سقوط انجم، ضلالت علماء و نسخ شدن احکام مرتفعه در شريعت است که مظهر آن ظهور به اين تلويحات اخبار می دهد. و جز ابرار را از اين کأس نصيبی نيست و جز اخيار را قسمتی نه.”إنَّ الاَبرَارَ يَشرَبُونَ مِن کأسٍ کَانَ مِزَاجُها کافُوراً.”

سوره ی دهر یا سوره ی انسان آیه پنج: “إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا” یعنی به يقين ابرار و نيكان از جامى مى ‏نوشند كه با عطر خوشى آميخته است.