بند یکصد و بیست و دوم : آزادی

فانظروا فی النّاس و قلّة عقولهم يطلبون ما يضرّهم و يترکون ما ينفعهم الا انّهم من الهآئمين * انّا نری بعض النّاس ارادوا الحرّيّه و يفتخرون بها اولئک فی جهل مبين *
Consider the pettiness of men’s minds. They ask for that which injureth them, and cast away the thing that profiteth them. They are, indeed, of those that are far astray. We find some men desiring liberty, and priding themselves therein. Such men are in the depths of ignorance.
به مردم و کم عقلی آنها نگاه کنید، طالب آنچیزی هستند که برای آنها ضرر دارد، و آنچه را که برای آنها نفع دارد را ترک میکنند. آنها از سرگشتگان هستند. ما میبینیم که ایشان آزادی و استقلال را اراده میکنند – و از داشتن آن به خود – افتخار میکنند. آنها در جهل مبین هستند.