بند یکصد و شصت پنجم : خطاب به علما

يا معشر العلمآء لمّا نزّلت الايات و ظهرت البيّنات رأيناکم خلف الحجبات ان هذا الّا شیء عجاب * قد افتخرتم باسمی و غفلتم عن نفسی اذ اتی الرّحمن بالحجّة و البرهان * انّا خرقنا الاحجاب ايّاکم ان تحجبوا النّاس بحجاب اخر کسّروا سلاسل الاوهام باسم مالک الانام و لا تکوننّ من الخادعين * اذا اقبلتم الی اللّه و دخلتم هذا الامر لا تفسدوا فيه و لا تقيسوا کتاب اللّه باهوآئکم هذا نصح اللّه من قبل و من بعد يشهد بذلک شهدآء اللّه و اصفيآئه انّا کلّ له شاهدون *

O concourse of divines! When My verses were sent down, and My clear tokens were revealed, We found you behind the veils. This, verily, is a strange thing. Ye glory in My Name, yet ye recognized Me not at the time your Lord, the All-Merciful, appeared amongst you with proof and testimony. We have rent the veils asunder. Beware lest ye shut out the people by yet another veil. Pluck asunder the chains of vain imaginings, in the name of the Lord of all men, and be not of the deceitful. Should ye turn unto God and embrace His Cause, spread not disorder within it, and measure not the Book of God with your selfish desires. This, verily, is the counsel of God aforetime and hereafter, and to this God’s witnesses and chosen ones, yea, each and every one of Us, do solemnly attest.
ای گروه علماء، وقتی که ایات نازل شد و بینات آشکار گردید، دیدیم شما را در پس پردها و این نیست الا چیزی عجیب. افتخار میکنید به اسم من، ولی از نفس من غافل شدید وقتی که آمد حضرت رحمن با حجت و برهان. ما پاره کردیم پرده ها را مبادا که شما سبب احتجاب مردم شوید با پرده ی دیگری. بشکنید زنجیرهای اوهام را به اسم مالک مردم و نباشید از افراد مکار و فریبنده. اگر به خداوند اقبال کردید و داخل شدید به این امر، نباید فساد کنید در آن و مقایسه کنید کتاب الهی را با خواهش های نفسانی خود، این نصیحت خداوند است از قبل و بعد، شهادت میدهند به آن، شهدای خدا و اصفیای او و ما نیز به آنها شهادت میدهیم.