بند یکصد و یکم : خطاب به علما و روسای ادیان

يا معشر العلمآء هل يقدر احد منکم ان يستنّ معی فی ميدان المکاشفة و العرفان او يجول فی مضمار الحکمة و التّبيان لا و ربّی الرّحمن کلّ من عليها فانٍ و هذا وجه ربّکم العزيز المحبوب *

O ye leaders of religion! Who is the man amongst you that can rival Me in vision or insight? Where is he to be found that dareth to claim to be My equal in utterance or wisdom? No, by My Lord, the All-Merciful! All on the earth shall pass away; and this is the face of your Lord, the Almighty, the Well-Beloved.
ای علما و رؤسای دین، آیا یکی از شما قادر است که در میدان مکاشفه و عرفان با من رقابت کند؟ در کجا میتوان یافت کسی را که در آشکار ساختن (با سخن) و حکمت جولان دهد؟ نه قسم به پروردگار مهربان. کل شما در برابر حق فانی هستید. و این صورت پروردگار شماست که عزیز است و محبوب.

حضرت بهالله در اینجا اشاره به سوره ی مبارکه رحمن میکنند که میفرماید: كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ یعنی همه آنان که روی این زمین هستند، فانی می شوند. و تنها ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقی می ماند.