حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند:
«ملاحظه نمائيد گل‌های حدائق هر چند مختلف‌النّوع و متفاوت‌اللّون و مختلف‌الصّور و الأشكالند ولی چون از يك آب نوشند و از يك باد نشو و نما نمايند و از حرارت و ضياء يك شمس پرورش نمايند، آن تنوّع و اختلاف سبب ازدياد جلوه و رونق يكديگر گردد. اگر حديقه‌ئی را گل‌ها و رياحين و شكوفه و اثمار و اوراق و اغصان و اشجار از يك نوع و يك لون و يك تركيب و يك ترتيب باشد، به هيچ وجه لطافتی و حلاوتی ندارد ولكن چون از حيثيّت الوان و اوراق و ازهار و اثمار گوناگون باشد، هر يك سبب تزيين و جلوه سائر الوان گردد و حديقه انيقه شود و در نهايت لطافت و طراوت و حلاوت جلوه نمايد و همچنين تفاوت و تنوّع افكار و اشكال و آرا و طبايع و اخلاق عالم انسانی چون در ظلّ قوّۀ واحده و نفوذ كلمۀ وحدانيّت باشد، در نهايت عظمت و جمال و علويّت و كمال ظاهر و آشكار شود. اليوم، جز قوّۀ كليّۀ كلمة اللّه كه محيط بر حقائق اشياست عقول و افكار و قلوب و ارواح عالم انسانی را در ظلّ شجرۀ واحده، جمع نتواند. اوست نافذ در كلّ اشيا و اوست محرّك نفوس و اوست ضابط و رابط در عالم انسانی.»
( الواح نقشۀ ملکوتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء، جلد ۳ )
حضرت عبدالبهاء
(1223- 1300 ه.ش.) (1921-1844میلادی)
حضرت بهاءاللّه در وصیت‌نامۀ خود، پسر ارشدشان- حضرت عبدالبهاء- را به عنوان تبیین‌کننده و مُفسر رسمی تعالیم و مرکز امر خود اعلام نمودند. حضرت عبدالبهاء در شرق و غرب عالم به عنوان سفیر صلح و دوستی، انسانی نمونه و مُبلغ اصلی آئین جدید شناخته می‌شدند.
لینک صفحۀ “حضرت عبدالبهاء” در وب‌سایت “بهائیان ایران”: https://goo.gl/5JoSMX
کانال تلگرام وب سایت بهائیان ایران (https://t.me/bahaisofiran_official)