آثار بهائی پیروان این آئین را به مشارکت فعالانه در زمینههای بیشماری از زندگی فرا میخواند. بهائیان در سراسر عالم، هم به صورت فردی و هم جمعی، میکوشند تا در حیات اجتماع مشارکت کنند، با تعداد فزایندهای از جنبشها، سازمانها، گروهها و افراد همکاری نمایند، دوشادوش آنان در پیشرفت مادی و معنوی جوامع بکوشند و در اقدامات مشترکی سهیم باشند که یگانگی، اتحاد و رفاه عالم انسانی را ترویج میدهند و به همبستگی جهانی کمک میکنند.
بخشی از فعالیتهای بهائیان با هدف بالا بردن سطح رفاه و توسعۀ اقتصادی و اجتماعی و پرورش توانمندیهای جمعیتها صورت می گیرد تا مردمانی از هر طبقه و قشر اجتماع، فارغ از اعتقادات یا پیشینهشان بتوانند در ساختن یک جهان بهتر مشارکت نمایند. آنچه انگیزهبخش چنین اقداماتی است شوق خدمت به نوع انسان و مشارکت در تغییرات اجتماعی سازنده است. تعالیم و آموزههای بهائی در کنار دانش علمی موجود در حیطههای مختلف زندگی بشری همچون سلامت، بهداشت، آموزش، کشاورزی و حفاظت از محیط زیست، الهامبخش و راهنمای بهائیان در این فعالیتهاست. مسائل توسعۀ اجتماعی و اقتصادی میتوانند بسیار پیچیده باشند و تلاشهای بهائیان در این زمینه هنوز نوپا و در مراحل اولیه هستند. بهائیان معتقدند تغییر اجتماعی پروژهای نیست که گروهی از مردم به نفع گروهی دیگر به انجام رسانند بلکه هر جمعیتی باید قادر باشد برای پیشرفتش تصمیم بگیرد و مسیر ترقی خود را تعیین نماید.
در حال حاضر افراد، گروهها و سازمانهای بسیاری در تلاش و تبادل نظر هستند تا فهم عمیقتریاز مسائلی که نوع بشر با آن مواجه است همچون صلح، تغییرات اقلیمی، فقر و بحران غذا، برابری زنان و مردان و … به دست آورند. بسیاری از بهائیان در ارتباط با زمینۀ تحصیلی، کاری و دغدغههای اجتماعی خود میکوشند تا در گفتمانهای جاری جامعه مشارکت پرثمر داشته باشند، درک خود از بینشهای حضرت بهاءالله را با فروتنی با دیگران به اشتراک بگذارند و از دیگران و همراه با آنها بیاموزند. در سطح بینالمللی، دفتر جامعۀ جهانی بهائی که یک سازمان بینالمللی غیردولتی و دارای مقام مشورتی از طرف شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (اکوسوک) و صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) است در بسیاری از کنفرانسها و کمیسیونهای سازمان ملل متحد شرکت فعال دارد و به طور مرتب مقالات و بیانیههایی در موضوعاتی چون حقوق اقلیتها، جایگاه زنان، رفاه کودکان و خانواده و پیشگیری از جرایم منتشر میکند.
بهائیان با هدف ارائۀ راهحلهای از پیش تعیین شده و نسخهوار شروع به کار نمیکنند. در انتخاب حوزههای مشارکت خود، این اصل موجود در آثار بهائی را مدنظر دارند که وسیله باید مطابق با هدف باشد. اهداف متعالی جز از راههای شایسته قابل دستیابی نیستند و وحدتی پایدار را نمیتوان از طریق اقداماتی بنا نهاد که اختلاف را ترویج میدهند یا اساسِ روابط بشری را بر تضاد منافع، استوار میدانند.
بهائیان همچنین میکوشند تا همکاری با دیگران را فرصتی برای تحمیل عقاید مذهبی خود نشمرند و از خودبرحقبینی و سایر جلوههای نامطلوب هیجانات مذهبی دوری نمایند. آنها درسهایی را که از به کارگیری تعالیم حضرت بهاءالله در کوششهایشان جهت پیشبرد تمدن میآموزند بی دریغ در اختیار اطرافیانشان میگذارند و همچنین مشتاقند تا از افراد و گروههای همفکر بیاموزند و بصیرتهایی را که دیگران اندوختهاند در فعالیتهای خود به کار گیرند.
منبع: سایت بهائیان ایران