کتاب اقدس امّ الكتاب دیانت بهائی

بند بیست و نهم : احکام فرعیه ارث

قل هذا لهو العلم المکنون الّذی لن يتغيّر لانّه بدء بالطّآء المدلّة علی الاسم المخزون الظّاهر الممتنع المنيع * و ما خصّصناه للذّرّيّات هذا من فضل اللّه عليهم ليشکروا ربّهم الرّحمن الرّحيم * تلک حدود اللّه لا تعتدوها باهوآء انفسکم اتّبعوا ما امرتم به من مطلع البيان * و المخلصون يرون حدود اللّه مآء الحيوان لاهل الاديان و مصباح الحکمة و الفلاح لمن فی الارضين و السّموات *


Say: This is that hidden knowledge which shall never change, since its beginning is with nine, the symbol that betokeneth the concealed and manifest, the inviolable and unapproachably exalted Name. As for what We have appropriated to the children, this is a bounty conferred on them by God, that they may render thanks unto their Lord, the Compassionate, the Merciful. These, verily, are the Laws of God; transgress them not at the prompting of your base and selfish desires. Observe ye the injunctions laid upon you by Him Who is the Dawning-place of Utterance. The sincere among His servants will regard the precepts set forth by God as the Water of Life to the followers of every faith, and the Lamp of wisdom and loving providence to all the denizens of earth and heaven.
بگو این تقسیم ارث که در بیان حضرت اعلی شده و حقوق ذریه را نه قرار دادند، علم مکنونی است که هرگز تغییر نمیکند، زیرا ابتداء این تقسیم ارث نه است و نه دلالت میکند بر اسم مخزون ظاهر ممتنع منیع که کلمه ی بهاء باشد. آنچه را که اختصاص دادیم به ذریات، این بخشش و فضلی است به آنها، تا شکر کنند پرورگار مهربان بزرگوار خود را. ای مردم، احکام الهی این است که ذکر شد تجاوز نکنید از این احکام به هوای نفس خود. تبعیت کنید اوامری را که از مطلع بیان امر شده است. نفوس مخلص احکام الهی را همچون آب زندگانی میدانند برای پیروان ادیان و به منزله ی چراغ حکمت و رستگاری میدانند برای جمیع نفوسی که در زمین ها و اسمانها هستند.

حضرت نقطه اولی در کتاب مبارک بيان عربی در وصف حکم ارث می‌‌فرمايند: ذلک من مخزون العلم فی کتاب اللّه لن يغيّر و لن يبدّل. همچنين می‌‌فرمايند که ارقامی که ارثيّه بر حسب آنها تقسيم می‌‌شود حايز رمزی است مُدلّ بر عرفان من يظهره اللّه. حرف ط در حساب ابجد معادل با عدد نُه و در کتاب مبارک بيان اين عدد اولين رقم است در تقسيم ارث. زيرا حضرت اعلی سهم اولاد را نُه قسمت مقرّر فرموده بودند. اهميت عدد نُه در اين است که معادل عدد اسم اعظم بهاء است و در اين بيان مبارک به اين اسم اشاره شده قوله الاحلی: اسم المخزون الظّاهر الممتنع المنيع