بند دویست و سی و سه

Such contention is utterly fallacious and inadmissible. It is actuated solely by arrogance and pride. Its motive is to lead the people astray from the Ridván of divine good-pleasure and to tighten the reins of their authority over the people.

And yet, in the sight of God, these common people are infinitely superior and exalted above their religious leaders who have turned away from the one true God. The understanding of His words and the comprehension of the utterances of the Birds of Heaven are in no wise dependent upon human learning. They depend solely upon purity of heart, chastity of soul, and freedom of spirit. This is evidenced by those who, today, though without a single letter of the accepted standards of learning, are occupying the loftiest seats of knowledge; and the garden of their hearts is adorned, through the showers of divine grace, with the roses of wisdom and the tulips of understanding. Well is it with the sincere in heart for their share of the light of a mighty Day!

“باری، اين سخن به غايت لغو و غير مقبول است. همه از روی کبر و غرور گفته می شود که مردم را از رياض رضای الهی دور کنند و زمام آنها را محکم حفظ نمايند. با اينکه نزد حقّ اين عوام از علمای ايشان که از حقّ اعراض نموده‏اند به غايت مقبول تر و پسنديده ترند. و فهم کلمات الهيّه و درک بيانات حمامات معنويّه هيچ دخلی به علم ظاهری ندارد. اين منوط به صفای قلب و تزکيه نفوس و فراغت روح است. چنانچه حال عبادی چند موجودند که حرفی از رسوم علم نديده‏اند و بر رفرف علم جالسند و از سحاب فيض الهی رياض قلوبشان به گل های حکمت و لاله های معرفت تزيين يافته. فَطُوبی لِلمُخلِصينَ مِن اَنوارِ يَومٍ عَظيمٍ. ”

حمامات معنویه: کبوتران معنوی، منظور انبیای الهی

فَطُوبی لِلمُخلِصينَ مِن اَنوارِ يَومٍ عَظيمٍ
خوشا به حال مخلصین که نصیبی از انوار این روز عظیم دارند.