بند سی ام : بیت العدل

قد کتب اللّه علی کلّ مدينة ان يجعلوا فيها بيت العدل و يجتمع فيه النّفوس علی عدد البهآء و ان ازداد لا بأس و يرون کانّهم يدخلون محضر اللّه العليّ الاعلی و يرون من لا يری و ينبغی لهم ان يکونوا امنآء الرّحمن بين الامکان و وکلآء اللّه لمن علی الارض کلّها و يشاوروا فی مصالح العباد لوجه اللّه کما يشاورون فی امورهم و يختاروا ما هو المختار کذلک حکم ربّکم العزيز الغفّار * ايّاکم ان تدعوا ما هو المنصوص فی اللّوح اتّقوا اللّه يا اولی الانظار *

The Lord hath ordained that in every city a House of Justice be established wherein shall gather counsellors to the number of Bahá, and should it exceed this number it doth not matter. They should consider themselves as entering the Court of the presence of God, the Exalted, the Most High, and as beholding Him Who is the Unseen. It behoveth them to be the trusted ones of the Merciful among men and to regard themselves as the guardians appointed of God for all that dwell on earth. It is incumbent upon them to take counsel together and to have regard for the interests of the servants of God, for His sake, even as they regard their own interests, and to choose that which is meet and seemly. Thus hath the Lord your God commanded you. Beware lest ye put away that which is clearly revealed in His Tablet. Fear God, O ye that perceive.

خداوند واجب کرده است که در هر شهری یک بیت العدل قرار بدهند که از احباء انتخاب بشود. حداقل اعضای بیت العدل باید به عدد بهاء باشد. (نه نفر) اگر هم زیادتر شد اهمیتی ندارد. اینها وقتی داخل میشوند در محضر جمال قدم هستند، میبینید ذات مقدس او را که دیده نمیشود. ایشان خود را باید در حضور حق فرض کنند و بعد لازم است بر آنها که برگزیدگان خدا و امین های خدا باشند در بین خلق. و آنها باید خود را وکلاء خدا بدانند در مقابل مردم زمین و مشورت کنند درباره ی اموری که نافع به حال بندگان خداست برای خاطر خدا، همانطور که مشورت میکنند در خصوص امور مردم و آنچه پسندیده است در عاقبت اختیار میکنند. اینطور حکم کرده است خداوند عزیز غفار. مبادا ای اهل بهاء رها کنید و کنار بگذارید آنچه را که در الواح الهی به نص صریح ذکر شده است. بترسید از خدا ای صاحبان فکر و عقل.

مراد از بيت العدل مذکور در آيه فوق بيت العدل محلّی است. اين هيأت در نقاطی تشکيل می‌‌شود که تعداد مؤمنين مقيم و بالغ آن به نُه نفر يا بيشتر رسيده باشد. حضرت ولىّ امراللّه برای اين منظور سنّ بلوغ اداری را موقّتا بيست و يک سالگی مقرّر و فرموده‌اند که به اراده بيت العدل اعظم در آتيه قابل تغيير است. بيوت عدل محلّی و خصوصی در حال حاضر به محافل روحانی محلّی و ملّی موسومند. حضرت ولىّ امراللّه می‌‌فرمايند: اين تسميه موقّت است… در آينده چون مقاصد و مقام امر بهائی بهتر مفهوم و شناخته شود اين هيأتها به اسم شايسته و دائميشان، يعنی بيت العدل ناميده خواهند شد. امّا در آينده اين محافل روحانی فقط نامشان تغيير نمی‌‌يابد بلکه اختيارات و مسئوليتهای ديگری نيز بر وظايف کنونی آنها افزوده خواهد شد که مناسب و مطابق با شناسائی بيشتر امر حضرت بهاءاللّه باشد زيرا در آن زمان آئين بهائی نه فقط به عنوان يک نظام دينی بلکه به صورت دين رسمی يک کشور مستقل شناخته خواهند شد.
کلمه “بهاء” به حساب ابجد معادل عدد ٩ است. بيت العدل اعظم و همچنين محافل روحانی محلّی و ملّی هر کدام در حال حاضر نُه عضو دارند. اين حد اقلّ تعداد اعضائی است که حضرت بهاءاللّه مقرّر فرموده‌اند.