قد کتب عليکم الصّلوة تسع رکعات للّه منزل الايات حين الزّوال و فی البکور و الاصال * و عفونا عدّة اخری امراً فی کتاب اللّه انّه لهو الامر المقتدر المختار * و اذا اردتم الصّلوة ولّوا وجوهکم شطری الاقدس المقام المقدّس الّذی جعله اللّه مطاف الملأ الاعلی و مقبل اهل مدآئن البقآء و مصدر الامر لمن فی الارضين و السّموات * و عند غروب شمس الحقيقة و التّبيان المقرّ الّذی قدّرناه لکم انّه لهو العزيز العلّام *
We have enjoined obligatory prayer upon you, with nine rak’ahs, to be offered at noon and in the morning and the evening unto God, the Revealer of Verses. We have relieved you of a greater number, as a command in the Book of God. He, verily, is the Ordainer, the Omnipotent, the Unrestrained. When ye desire to perform this prayer, turn ye towards the Court of My Most Holy Presence, this Hallowed Spot that God hath made the Centre round which circle the Concourse on High, and which He hath decreed to be the Point of Adoration for the denizens of the Cities of Eternity, and the Source of Command unto all that are in heaven and on earth; and when the Sun of Truth and Utterance shall set, turn your faces towards the Spot that We have ordained for you. He, verily, is Almighty and Omniscient.
واجب شده است بر شما نه رکعت نماز که آنرا بخوانید برای خداوند که نازل کننده ی آیات است در هنگام زوال (هنگام ظهر) و بکور (صبح زود) و اصیل (وقت غروب). و بر شما بخشیدیم، فرمانی را که در کتاب الله – منظور نمازی است که در شریعت بیان نازل شده بود که دارای نوزده رکعت بود و حضرت بهالله در آن زمان پیش از آنکه نمازهای سه گانه نازل شود ده تا از رکعات را بر مومنان عفو کردند- به آن امر شده بودید. خداوند امر کننده و مقتدر و مختار است. و وقتی خواستید نماز بخوانید متوجه شوید و یا باز گردید به سمت بارگاه و پیشگاه پاک و مقام مقدس – که منظور حضرت بهالله و مکانی است که محل استقرار ایشان است- آن مقام مقدسی که خدا را قرار داده است محل طواف ملاء اعلی و ارواح مقدسه و قرار داده است آن مقام مقدس را محل اقبال مردمانی که ساکن شهرهای جاودانی هستند. و باز ان مقام مقدسی که محل صدور امر است، و امر الهی را به خلق عالم در زمین و آسمان میرساند. و بعد از غروب شمس حقیقت جمال قدم – یعنی صعود ایشان- برای قبله به آن نقطه ای توجه کنید که برای شما مقدر کرده ایم. همانا خداوند عزیز و داناست.
تسع ركعات
رکعت مجموعه‌ای است از آيات صلات که تلاوتش با رکوع و سجود و ديگر اعمال توأم است. صلاتی را که جمال اقدس ابهی بدايتاً نازل فرمودند شامل نه رکعت بوده است. نصّ اين صلات مفقود گشته و لذا طرز انجام آن معلوم نيست.
در لوحی حضرت عبدالبهاء در باره سه نمازی که در بين احبّاء معمول است می‌فرمايند: انّ فی کلّ کلمة و حرکة من الصّلوة لاشارات و حکمة و اسرار تعجز البشر عن ادراکها و لا تسع المکاتيب و الاوراق.
طبق بيان حضرت ولىّ امراللّه چند دستور ساده‌ای را که جمال قدم برای تلاوت بعضی از ادعيه معيّنه نازل فرموده‌اند نه تنها اهميت روحانی دارد، بلکه انسان را در حصر توجّه در احيان دعا و تفکّر و تأمّل در آيات مبارکه ياری می‌نمايد.
در خصوص نماز نه رکعتی، حضرت عبدالبهاء در لوحی میفرمایند که از جمله صورت صلات نه رکعتی را ناقضین تصاحب نمودند و نیز در لوحی دیگر میفرمایند که بعد از نزول صلات جدید، یعنی صلات کبیر و وسطی و صغیر، صلات نه رکعتی نسخ شده و بنابراین بدیهی است که اگر آن صلات روزی هم پیدا شود، دیگر نباید آنرا اجراء کرد زیرا صلات بعدی که امروز متداول است، ناسخ صلات نه رکعتی اولیه است.
چرا نماز به سمت حضرت بهالله است؟ حضرت اعلی در کتاب بیان میفرمایند: انما القبله من یظهر الله، متی ینقلب تنقلب، الی ان یستقر. قبله ی بیان به سمت حضرت من یظهر الله است، هر جا برود جهت قبله هم به جهت سیر و سفر او تغییر میکند، تا وقتی که خود من ظهر الله نقطه ی خاصی را برای استقرار قبله معین نمایند. و در حال حاضر آن نقطه ی مقدره به تصریح حضرت عبدالبهاء روضه ی مبارکه در بهجی در خارج مدینه ی عکا است.
حضرت عبدالبهاء میفرمایند: ” من عبدالبهاء هستم. حضرت بهالله بی مثل و نظیر است. کل باید توجه به بهالله نمایند در دعاء. این است مذهب عبدالبهاء…” همچنین میفرمایند: ” کسی به غیب بحت راه ندارد. السبیل مسدود و الطریق ممنوع. در عالم کل باید به من یظهر الله توجه نمایند. اوست مطلع الوهیت و مظهر ربوبیت. مرجع کل و مسجود کل و معبود کل و الا آنچه در تصور آید آن جوهر الجواهر و حقیقه الحقائق نیست بلکه مجرد تصور انسانست و محاط است نه محیط لهذا نهایت به اوهام راجع.” همچنین حضرت ولی امرالله میفرمایند که در ادعیه شخصیه میتوانیم به جمال ابهی به عنوان مظهر امر الهی توجه نمائیم زیرا آن حضرت واسطه ی ارتباط ما با الوهیت در کل عوالم اند. و همچنین میفرمایند که دعای ما به سوی حضرت بهالله به عنوان باب عرفان الهی خواهد بود و نه وجود الوهیت.
درباره ی اهمیت نماز
حضژت عبدالبهاء ميفرمايند :” نماز فرض و واجب بر کلّ .البتّه جميع را بصيام و صلوة دعوت نمائيد چه که معراج ارواح است و مفتاح قلوب ابرار. آب حيوان جنّت رضوان است و تکليف منصوص از حضرت رحمن . ابداً تأخير و تهاون جائز نه “.(ص ٩٤ ج ٤ امر و خلق )
” ای يار روحانی مناجات و صلوة فرض و واجب است و از انسان هيچ عذری مقبول نه مگر آنکه مختلّ العقل يا دچار موانعی فوق العاده باشد “. (ص ١٦٢ آثار گهربار و ص ١٣ گنجينه حدود و احکام )
حضرت وليّ امراللّه ميفرمايند:” نماز تکليف شرعی ياران است و از ارکان شريعت اللّه محسوب و تأثيرش از ادعيه و مناجاتهای نازله شديدتر و چون فرض و واجب است مؤمنين ومؤمنات را در هر يومی از ايّام بذکر حقّ متذکّر و مشغول گرداند و از غفلت و فراموشی محفوظ و مصون نمايد “. (ص ٢٨٠ ج ٣ توقيعات مبارکه – ٤٨- ١٩٢٢ )