بند شصتم : حکم شکار

اذا ارسلتم الجوارح الی الصّيد اذکروا اللّه اذاً يحلّ ما امسکن الخبير * ايّاکم ان تسرفوا فی ذلک کونوا علی صراط العدل و الانصاف فی کلّ الامور کذلک يأمرکم مطلع الظّهور ان انتم من العارفين *

If ye should hunt with beasts or birds of prey, invoke ye the Name of God when ye send them to pursue their quarry; for then whatever they catch shall be lawful unto you, even should ye find it to have died. He, verily, is the Omniscient, the All-Informed. Take heed, however, that ye hunt not to excess. Tread ye the path of justice and equity in all things. Thus biddeth you He Who is the Dawning-place of Revelation, would that ye might comprehend.
هر وقت فرستادید حیوانی را که برای صید به کار میرود، نام خدا را ببرید. آنچه را که این حیوانات برای شما میاورند حلال میشود ولو اینکه آن صیدی که میآورند، مرده باشد. خداوند علیم و خبیر است. رعایت عدل و انصاف را بکنید در کل امور مبادا اسراف کنید. اینطور امر میکند شما را مطلع ظهور اگر شما از اشخاص عارف باشید.

در رساله ی سوال و جواب است: جواب: قوله تعالی ” اذا ارسلتم الجوارح” اقسام دیگر هم در آن داخل است چون تفنگ و تیر و غیرهما از هر نوع آلات که بآن صید میکنند ولکن اگر بادام صید شود و تا وصول به آن مرده باشد حرام است.

حضرت ولی امرالله در خصوص پرسش از کشتار حیوانات به جهت غذا میفرمایند” راجع به سوال در مورد اینکه آیا کشتار حیوانات برای غذا ممکن است یا خیر؟ بیان صریحی در نصوص مقدسه الهی بر له یا علیه این نظر (تا آنجا که اینجانب میدانم) موجود نیست. لهذا، یقین است که اگر انسان بتواند، صرفاً با اغذیه نباتی زندگی کند و از کشتار حیوانات اجتناب نماید، بسیار مقبولتر خواهد بود. اما این موضوع، مسئله ای بسیار بحث انگیز است و اهل بهاء ازادند نظریات خود را درباره ی آن ابراز دارند. ” (توقیع مورخ ۹ جولای ۱۹۳۱)