بند پنجاهم : سبحات جلال

ايّاکم ان تمنعکم سبحات الجلال عن زلال هذا السّلسال خذوا اقداح الفلاح فی هذا الصّباح باسم فالق الاصباح ثمّ اشربوا بذکره العزيز البديع *

Beware lest ye be hindered by the veils of glory from partaking of the crystal waters of this living Fountain. Seize ye the chalice of salvation at this dawntide in the name of Him Who causeth the day to break, and drink your fill in praise of Him Who is the All-Glorious, the Incomparable.
مبادا شما را منع کند سبحات جلال از آب صاف این سرچشمه ی زلالی که از قلم رحمن جاری شده است. بگیرید قدح های رستگاری در این صبح ظهور به اسم کسی که شکافنده ی صبح هاست. بنوشید به ذکر خداوندی که عزیز است و منیع.

سُبُحات جلال يا سُبُحات مجللّه يا سُبُحات بشر: منظور شُؤون و امور و حالاتي است که مانع اقبال نفوس به مظهر امرالله و توجهشان بخدا گردد که در مقامي تقاليد و مسموعات باطله و يا کلمات مانعه و يا سخنان رادعه علماي رسوم است و در مقامي اصطلاحات و يا معاني متصوره بر بعضي آيات و اصطلاحات مثل خاتم النبيين و در مقامي جاه و جلال و عزت و مال دنياست.
“در حدیث کمیل بن زیاد نخعی آمده است : کمیل گفت: حقیقت چیست؟ علی علیه السلام فرمود: ترا به حقیقت چه کار؟ کمیل گفت: آیا من صاحب سر تو نیستم؟ علی علیه السلام فرمود : بلی ولی آنچه از من لبریز می شود به تو می تراود. کمیل عرض کرد : آیا مثل تو سائل را نا امید میکند؟ پس آن حضرت علیه السلام فرمود: حقیقت پرده برداری از انوار سبحات جلال است بدون اشاره به ( ذات) پس کمیل گفت : برای روشن شدن بر من بیفزا! علی علیه السلام فرمود : محو موهوم به همراه صحو معلوم. کمیل عرض کرد : زیاده بفرمایید. امیرالمومنین فرمود : پاره شدن پرده ها و پوشیدگی ها به دلیل غلبه سر. کمیل گفت : بیفزا. امام فرمود : جذب احدیت به خاطر صفت توحید. کمیل گفت : بیفزا! حضرت فرمود : نوری که از پگاه ازل طلوع میکند ، پس آثارش بر هیاکل توحید نور می افشاند. کمیل گفت : بیفزا! حضرت فرمود : چراغ را خاموش کن که صبح دمید.”