بند پنجاه و یکم : حکم موسیقی

انّا حلّلنا لکم اصغآء الاصوات و النّغمات ايّاکم ان يخرجکم الاصغآء عن شأن الادب و الوقار افرحوا بفرح اسمی الاعظم الّذی به تولّهت الافئدة و انجذبت عقول المقرّبين * انّا جعلناه مرقاة لعروج الارواح الی الافق الاعلی لا تجعلوه جناح النّفس و الهوی انّی اعوذ ان تکونوا من الجاهلين *

We have made it lawful for you to listen to music and singing. Take heed, however, lest listening thereto should cause you to overstep the bounds of propriety and dignity. Let your joy be the joy born of My Most Great Name, a Name that bringeth rapture to the heart, and filleth with ecstasy the minds of all who have drawn nigh unto God. We, verily, have made music as a ladder for your souls, a means whereby they may be lifted up unto the realm on high; make it not, therefore, as wings to self and passion. Truly, We are loath to see you numbered with the foolish.
حلال است بر شما شنیدن صدای خوب و آواز و الحان و موسیقی. مبادا شنیدنش شما را بیرون بیاورد از حدود ادب و وقار. مسرور باشید به فرح اسم اعظم، آن کسی که به ظهور او شیفته شده است دلها و منجذب شده است عقول مقربین. ما موسیقی را به منزله ی نردبانی برای روح شما قرار دادیم که عروج کند به افق اعلی. آن را تبدیل به بال نفس و هوی نکنید. من پناه به خدا می برم از اینکه شما از اشخاص جاهل و نادان باشید.

حضرت عبدالبهاء میفرمایند: ” هوالابهی ای عبد بهاء موسيقی از علوم ممدوحه در درگاه کبرياست بايد در جوامع کبری و صوامع عظمی بابدع نغمات ترتيل آيات نمائی و چنان آهنگی در مشرق الاذکار بلند کنی که ملاء اعلی باهتزاز آيد ملاحظه کن که نظر باين جهت فنّ موسيقی چقدر ممدوح و مقبول است اگر توانی الحان و انغام و ايقاع و مقامات روحانی بکار بر. موسيقی ناسوتی را تطبيق بر ترتيل لاهوتی کن آنوقت ملاحظه فرمائی چقدر تاثير دارد و چه روح و حيات رحمانی بخشد نغمه و آهنگی بلند کن که بلبلان اسرار را سرمست و بيقرار نمائی و عَلَيْکَ التَّحِيَّةُ وَالْثَّنَاءُ ع ع ” (ص ٢٩٤ ج ٣ امر و خلق )
همچنین میفرمایند: “موسيقی آيتی از آيات الهی است چنانچه آن موسيقی اجسام را بحرکت و هيجان آرد موسيقی الهی و ندای آسمانی قلوب و ارواح را اهتزاز بخشد. انبيای الهی معلم اين موسيقی روحانيند لهذا اميدوارم تو اين نغمه و آهنگ ملکوتی را بشنوی چنانچه از موسيقی ظاهری لشکر و کشور را جنبش ميدهی از اين موسيقی الهی ارواح و عقول را طرب و سرور سرمدی بخشی ” (ص ٢٧٥ ج ٢ بدائع الآثار)
و همچنین میفرمایند: ” هر چند اصوات عبارت از تموّجات هوائيّه است که در عصب صماخ گوش تاثير نمايد و تموجاّت هوا عَرَضی از اَعراض است که قائم بهواست با وجود اين ملاحظه مينمائيد که چگونه تأثير در ارواح دارد آهنگ بديع روح را طيران دهد و قلب را باهتزاز آرد”٠ (ص ١٤٣ ج ١ منتخباتی از مکاتيب حضرت عبدالبهاء آمريکا)